Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2007

Κοιμήσου γλυκιά μου...

Του Σπύρου Δαρσινού
Τα περιστέρια
δεν έχουν φωλιές.
Δεν έχουν κλουβιά.
Τ’ αυγά τους γίνονται αστέρια!

Κοιμήσου γλυκιά μου
Κοιμήσου...
Το πέταγμά σου
το ’χει κλώσει το κύμα
στην άμμο...
Και πήρε φως το χρώμα
του ιωδίου.
Σταλιά σταλιά στις ψυχές μας
να στάζει...


2 σχόλια:

  1. Θαυμάσια σύγχρονη λυρική ποιότητα
    Έχεις εκδόσει κάποιο βιβλίο;Ρωτώ γιατί χαίρομαι να διαβάζω μέσα από δύο ποιήματα έναν ήδη ώριμο ποιητή. Φιλικά
    Φαίδων Θεοφίλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναί,εχω εκδόσει5 ποιητικές συλλογές
    Θά χαιρόμουν,αν ηθελες, νά σού στείλω τις 4ρες πού εχω εδώ.
    Σπύρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος