Παρασκευή 13 Απριλίου 2007

Αριστοτέλειο Ίδρυμα


Το Αριστοτέλειο Ίδρυμα, γέννημα της δραστηριότητας του Ελληνισμού της διασποράς, πριν τέσσερα χρόνια άρχισε μια μεγάλη προσπάθεια για την προβολή του έργου που επιτελούν οι άνθρωποι του Ομογενειακού Τύπου. Ένα έργο που για τους περισσότερους δυστυχώς παραμένει άγνωστο, γιατί ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να παρουσιάσει αυτό το υψίστης σημασία έργο, που γαλούχησε τις γενιές των μεταναστών με τα εθνικά οράματα που πρόβαλε τα έργα του πνεύματος, που στάθηκε συμπαραστάτης στα κελεύσματα δύσκολων για το Έθνος στιγμών.
Καθημερινά κάποια Ομογενειακά έντυπα αναγκάζονται να διακόψουν την έκδοσή τους όχι γιατί έπαψε να καίει εκείνη η ιερή φλόγα μέσα στα στήθος του ομογενή δημοσιογράφου, αλλά λόγο της αδιαφορίας της Ελληνικής πολιτείας.
Το Αριστοτέλειο Ίδρυμα με την προβολή του Ομογενειακού Τύπου επιδιώκει να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη και κατ επέκταση να παρουσιάσει μια Έκθεση ντοκουμέντο στους λογής αρμοδίους, ώστε να αντιληφθούν ότι αν υπάρχει σήμερα απόδημος Ελληνισμός οφείλετε κυριολεκτικά στον Ομογενειακό Τύπο. Στον ομογενή δημοσιογράφο που με «αίμα καρδιάς» κράτησε ζωντανή την Ελληνική γλώσσα την ιστορική μνήμη τις παραδόσεις
Ο Ομογενειακός Τύπος αποτελεί το πνευματικό κληροδότημα των Αποδήμων στον Μητροπολιτικό Ελληνισμό, και αυτό θα το πετύχουμε να γίνει κατανοητό μέσα από την Έκθεση Ομογενειακού Τύπου & Βιβλίου.

Τετάρτη 11 Απριλίου 2007

EL MUNDO, o kosmos mas

Ψάχνοντας διάφορα παλαιά βιβλία μου κίνησε την περιέργεια οι μύθοι για την δημιουργία του κόσμου των αυτοχθόνων κατοίκων της μέσο- Αμερικής των Μάγια της φυλής Κιτσέ η οποία ζει στα υψόμετρα της οροσειράς sierra maestra Guatemala.
Είναι ένα βιβλίο με 192 σελίδες, λέγετε μάλιστα το ιερό βιβλίο Popol Vuh των Μaya-Quiché αντιγράφω δυο-τρεις σελίδες προσπαθώντας να βρω ομοιότητες με τις δικές μας παραδόσεις.
Διερωτώμαι τι να μας θυμίζει, τον απαγορευμένο καρπό; Την παρθένο- γέννηση; τη θυσία της Ιφιγένειας;

Περίληψη γεγονότων:

Στις αρχές του 18ου αιώνα ο μοναχός Φρανσίσκο Χιμένεζ του τάγματος του Αγίου Δομινίκου έφτασε στην Γουατεμάλα προερχόμενος από την Ισπανία τo 1688 μαζί με μια βαποριά θρησκευόμενων ιερωμένων, του ανέθεσαν την ενορία του Αγίου Θωμά Τσουιλά, το σημερινό Τσιτσικαστενάνγκο, όπου οι ιθαγενείς κάτοικοί του Μάγια Κιτσέ διατηρούνε μέχρι σήμερα τις παραδόσεις της φυλής τους.
………………………………………………………………………………………………
Ο μοναχός Χιμένεζ κατόρθωσε και τους ενέπνευσε εμπιστοσύνη και του εκμυστηρεύθηκαν ότι υπήρχαν χειρόγραφα που γράφτηκαν σε φλούδα του δένδρου amate λίγα χρόνια μετά από την κατάληψή τους από τους ισπανούς ίσως το 1544 στην Γλώσσα quiché = Κιτσέ με τη βοήθεια του Ισπανικού αλφαβήτου.
……………………………………………………………………………………………
Ο συγγραφέας είναι άγνωστος τα χειρόγραφα γράφτηκαν από αφηγήσεις όπου αφηγούνται από στόμα σε στόμα, ότι κάποτε υπήρχε ένα ιερό βιβλίο των Μάγια Κιτσέ το Ποπόλ Βου όπου εξιστορούσε τη δημιουργία του κόσμου.
Ο μοναχός έμαθε την γλώσσα των Ιθαγενών κατάλαβε την αξία των χειρογράφων, tα έγραψε σε βιβλίο και παράλληλα τη μετάφραση στα Καστελλιάνικα- Ισπανικά.
Το πρωτότυπο χειρόγραφο βρίσκεται στην βιβλιοθήκη του Newberry de Chicago USA
……………………………………………………………………………………
…αφού έκοψαν το κεφάλι του Ουάν-Ουναπού (αιχμάλωτος άλλης φυλής που είχε χάσει ένα παιχνίδι μπάλας) οι κύριοι του κάτω κόσμου οι Χιμπαλμπά το κρέμασαν σε ένα δένδρο το οποίο άρχισε να δίνει καρπούς τα καλύτερα φρούτα του έμοιαζαν με κολοκύθες, έβγαλαν διαταγή κανένας να μην πλησιάσει από κάτω ούτε να κόψει φρούτα.
Το άκουσε και η κόρη του Κουτσουματσίκ η δεσποινίς Ικτσίκ η περιέργειά της την έκανε να πάει κάτω απ’ το δένδρο.
Τι θαυμάσια φρούτα, άραγε αν κόψω ένα τι μπορώ να πάθω; Να πεθάνω;
Τότε της μίλησε η νεκροκεφαλή, που ήταν ντυμένη σα κολοκύθα, τι θέλεις τι ζητάς, όλα τα φρούτα είναι από μέσα νεκροκεφαλές, θέλεις να έχεις περιπέτειες;
Ναι,
Τότε άνοιξε την παλάμη του δεξιού σου χεριού.
Εντάξει απάντησε η κόρη.
Αυτή τη στιγμή η νεκροκεφαλή έφτυσε στο χέρι της κόρης και μια φωνή της είπε:
Από αυτή τη στιγμή μένεις έγκυος, φέρνεις στα σπλάχνα σου τους κληρονόμους μου.
Αλλά μην φοβάσαι δεν θα πάθεις τίποτε, ότι έγινε είναι γιατί το διέταξε η (θεά) αστραπή κλπ.
Είναι θεία θέληση απ’ το σώμα σου να γεννηθούν τα αδέλφια ημίθεοι Ουναχπού και Ικσμπαλαντσέ
………………………………………………………………………………………………
Η κόρη γύρισε σπίτι της, δεν είπε σε κανένα τίποτε, μετά από έξη μήνες η κοιλιά της έδειχνε φουσκωμένη, ο πατέρας της τής λέει με ποιον πήγες, ποιανού είναι το παιδί;
Πατέρα δεν πήγα με άνδρα, είμαι παρθένα,
Ψέματα μου λες, άρα είσαι πόρνη.
Είπε στους άρχοντες η κόρη μου είναι έγκυος με ατίμασε, με ντρόπιασε.
Αυτό είναι προσβολή πρέπει να πεθάνει.
Φώναξαν τέσσαρες μπούφους τους έδωσαν μια κούπα σε σχήμα καρδιάς, ένα πέτρινο μαχαίρι, τους παρέδωσαν την κόρη να την σφάξουν και να φέρουν την καρδιά της.
Πράγματι την κατέβασαν στον κάτω κόσμο, εκεί αυτή κατάφερε να τους σαγηνέψει, τους παρότρυνε να κόψουν την φλούδα ενός δένδρου όπου ο χυμός του ήταν κόκκινος σαν αίμα, croton sanguifιlus και είχε την ιδιότητα να πήζει, με αυτό να γεμίσουν την κούπα και να την παραδώσουν στους άρχοντες, έτσι κι έγινε…

Από το βιβλίο Popol Vuh version Adrian Recinos México 13 D.F.


Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Νέα Υόρκη 10 Απριλίου 2007

Πέμπτη 5 Απριλίου 2007

εμμονή

Μου χει κολήσει μιά εμμονή
ότι δεν κάνω όσα μπορώ και
θέλω να κάνω για τους άλλους
Κι'όσο προσπαθώ να κάνω πιο πολλά
πάλι τα ίδια κάνω
Φαίνεται ο πόθος μου τραβάει με
δύναμη μπροστά και ξεφτίζει την θέλησή μου
Είναι φορές που θέλω να τινάξω από πάνω μου
αυτή την εμμονή
Μα οσο την τινάζω τόσο μπάινει πιο
βαθειά μου
Σαν το άγανο στο μανίκι που όσο τινάζεις
το χέρι σου τόσο και ανεβαίνει
στον κόρφο σου
Τώρα πιά είναι αργά έχει μπεί στην ψυχή μου
Και με τριβελίζει και με πονάει
Αλλά να σας πω και το άλλο ;
καλύτερα που ειναι έτσι
Γιατί τώρα ξέρω πως και στην πιό ώριμη
ηλικία μου θα κάνω όσα έκανα και στην νιότη μου
Άσε,που λένε,ότι όσοι πονάνε είναι άνθρωποι.

Σπύρος Δαρσινός

Τετάρτη 4 Απριλίου 2007

Συγνώμη συγνώμη φίλοι μου
αλλά σήμερα
δεν μπορώ να γράψω
Το λευκό χαρτί μπρος μου κόρη γυμνή
και δεν μπορώ να τ'αγγίξω
Σπρώχτεμε λοιπόν
Σπρώχτεμε να ερωτευτώ..........
Προσέξτε όμως παιδιά
Όχι με ομορφιές και τορνευτά στήθη
Ούτε μ'αφές στά αιδοία της αιωνιότητας
Ανοίξτε τα στήθη μου και βρέστε
την παγωμένη ικεσία της Ανάστασης
και φιλήστετη εσείς,ναι εσείς,στα χείλη
Να ξαναγίνει πνοή στα χείλη της
Φλόγα στο κορμί μου και ερωτας
στις ψυχές μας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Σπύρος Δαρσινός