Συγνώμη συγνώμη φίλοι μου
αλλά σήμερα
δεν μπορώ να γράψω
Το λευκό χαρτί μπρος μου κόρη γυμνή
και δεν μπορώ να τ'αγγίξω
Σπρώχτεμε λοιπόν
Σπρώχτεμε να ερωτευτώ..........
Προσέξτε όμως παιδιά
Όχι με ομορφιές και τορνευτά στήθη
Ούτε μ'αφές στά αιδοία της αιωνιότητας
Ανοίξτε τα στήθη μου και βρέστε
την παγωμένη ικεσία της Ανάστασης
και φιλήστετη εσείς,ναι εσείς,στα χείλη
Να ξαναγίνει πνοή στα χείλη της
Φλόγα στο κορμί μου και ερωτας
στις ψυχές μας.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Σπύρος Δαρσινός
Σπύρο οποία η έκπληξή μας με το λαμπριάτικο δώρο σου σε εμάς τα μελη της εελσπη μέσα από τα τόσο βαθυστόχαστα λόγια σου, η αυτοσυγκέντρωση του εαυτού σου, αυτού που κρύβει μέσα του την παγωμένη ικεσία της αναστάσής σου, αυτή που φιλώτας την σε ανεβάζει όταν τη νιώσεις σε παραδεισένιους ουρανούς αγάπης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση λοιπόν φίλε,
θα προτιμούσα να είμουν σε θέση,
να γευθώ την ανάσταση με τις ομορφιές και τις αφές όπως λες... εννοώ αυτήν που μας δώρισε ο Θεός για την διαιώνηση του είδους μας και μετά θα ένιωθα μια ποιο λαμπερή Λαμπρή, ένα αιώνιο φιλι της αναστάσεως.
Χρονια Πολλά
Γαβριήλ Παναγιωσούλης