Τα γιασεμιά

Της Στέλλας Ζαμπούρου Φόλλεντερ, Νέα Υόρκη

Απόψε βρήκα μαραμένα
τα δικά μου γιασεμιά
μέσα σε βιβλίο ξεχασμένα...
σαν θάμα φέραν πίσω καλοκαίρια
μεσ’ του χειμώνα την ερημιά...

Μου τάχες δώσει ένα βράδυ
σε μια Ελληνική ακρογιαλιά
που φύσαγε ο μπάτης, ίδιο χάδι
κι ήταν φωλιά μου η δική σου αγκαλιά...

Μα τώρα Αγάπη μου έχεις φύγει
τα γιασεμιά τα άγγιξε ο καιρός
μια θλίψη απέραντη με πνίγει
αγιάτρευτος για πάντα κι ο καημός!...