Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2007

Πόσο αξίζει το φιλί μιας γυναίκας

ΥΜΝΟΣ

Αυτό το πρωί
υπάρχει στον αέρα μια απίστευτη ευωδιά
απ’ τα τριαντάφυλλα του παραδείσου.
Εις τις όχθες του Ευφράτη
ο Αδάμ γεύεται τη δροσιά του νερού.
Χρυσή βροχή πέφτει από τον ουρανό
είναι η αγάπη του Δία.
Πηδά από τη θάλασσα ένα ψάρι
κι ένας άνθρωπος από το Αγρικέντο θα θυμηθεί
ότι αυτός ήταν το ψάρι.
Στη σπηλιά που τ’ όνομα της θα είναι Αλταμίρα
ένα απρόσωπο χέρι χαράζει τις καμπύλες
της ράχης ενός Βίσονα.
Νωθρό το χέρι του Βιργιλίου χαϊδεύει
το μετάξι που έφεραν
απ’ το βασίλειο του Κίτρινου Αυτοκράτορα
τα καραβάνια και οι σκούνες.
Το πρώτο αηδόνι κελαηδά στην Ουγγαρία
Ο Ιησούς βλέπει στο νόμισμα το προφίλ του Καίσαρα
Ο Πυθαγόρας αποκαλύπτει στους Έλληνές του
ότι η μορφή του χρόνου (κόσμου) είναι κυκλική.
Σ’ ένα νησί του Ωκεανού
τ’ ασημένια σκυλιά κυνηγούν τα χρυσά ελάφια.
Σ’ ένα αμόνι σφυροκοπούν το σπαθί
που θα είναι πιστό στον Σιγκούρδ.
Ο Ουίτμαν τραγουδά στο Μανχάταν.
Ο Όμηρος γεννιέται σε εφτά πολιτείες.
Μια κοπέλα κατάφερε κι αιχμαλώτισε
το λευκό Μονόκερο.
Όλο το παρελθόν ξανάρχεται σαν ένα κύμα
και τ’ αρχαία συμβάντα ξαναζούν
γιατί σε φίλησε μια γυναίκα.


(Ποίημα του Αργεντινού ποιητή Χόρχε Λουίς Μπόρχες 1899-1986
Από το έργο του -Ο Γρίφος- 1981
Από το βιβλίο – Ανθολογία Ισπανοαμερικανικής ποίησης, 1914-1987
Εκλογή και πρόλογος Χοσέ Ολίβιο Χιμένεζ
Εκδοθέν στη Μαδρίτη 1933


* Μετάφραση, Γαβριήλ Παναγιωσούλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος