Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

EIKΟΝΕΣ


                                          Το μέρος που μεγάλωσε!


ΕΙΚΟΝΕΣ

Εικόνες χλωμές,
Παναγία θλιμμένη
Άγγελοι που χαμηλοβλέπουν
Φωτοστέφανε
Ζωή παιδική
Ξεχασμένη.
Ένας Δείπνος Στερνός
Τ’ Αη Γιώργη το δόρυ
Του μαρτυρίου ο Σταυρός
Της Πατρίδας τα’ αφιόνι!
            ***


ΕΝΑΣ  ΉΧΟΣ  

Ένας ήχος
Ένας στίχος πόσο φθαρτή’ μουνα
Πόσο μικρή
Γυμνή
            Φτωχή
                        Και στείρα
Όταν σ’ αντάμωσα καλέ
Και τη θωριά σου πήρα.
            ***
Ελένη Φλωράτου Παϊδούση

Από την πρώτη Ανθολογία της ξενιτιάς της εελσπη 2000

   


2 σχόλια:

  1. Θυμάμαι κι άλλο ένα δικό της, το ΕΜΕΙΣ ΟΙ "ΞΕΝΟΙ"... Έλεγε: Αυτοί που μας βαφτίσανε"Διασπορά"...

    Εμάς τους ξένους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι αυτό το έχω φίλε μου.

    Και το πιο αποκαρδιοτικό είναι ότι η καλή μου φίλη Ελένη αυτή (όσω υπήρχε εν ενεργεία με βοηθούσε πάρα πολύ, προπατός στα πρώτα μου βήματα)

    Ζει απομονομένει από τον κόσμο που ήξερε, με την κόρη της αποτέλεσμα εγγεφαλικού...

    Άστα, όμως μένουν τα γραπτά της
    Ευχαριστώ

    χαιρετισμούς

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος