Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Ο μικρός βοριάς


Μια πεταλούδα χόρευε μονάχη μέσα στην καταιγίδα.
- Μικρή μου πεταλούδα, γιατί είναι τα φτερά σου τσακισμένα; (τη ρώτησε παραξενεμένος ο μικρός  Βοριάς.)
-Είχα μια αγάπη παλιά  (του φώναξε εκείνη). Την πήρε ο χρόνος και την πέταξε μακριά, μαζί με τόσα άλλα. Γυρνώ εδώ κι εκεί, στον ήλιο και στο χιόνι, ρωτάω μήπως τη είδε κανείς.
- Πεταλούδα μου  όμορφη, γιατί πετάς μέσα στο κρύο;
- Είχα τόσα όνειρα, ελπίδες κι επιθυμίες. Όμως φύσηξε αγέρας δυνατός, τα σκόρπισε όλα τριγύρω. Κομμάτια ’γιναν κι εγώ, ελάχιστη, έτρεξα να τα μαζέψω. Φύσηξε ακόμα πιο δυνατά! Και τα όνειρα μου σκόρπισαν παντού, σ’ όλες τις γωνιές του κόσμου. Μα τα φτερά μου είναι αδύναμα. Πώς να πετάξω μέχρι εκεί;
- Κι όμως, πετάς βλέπω … Δεν φοβάσαι;
- Δεν έχω τίποτα άλλο πια να χάσω , μικρέ  Βοριά!
- Πεταλούδα  μου γλυκειά, γιατί ξεθώριασαν τα χρώματα σου;
- Κάποτε πετούσα ψηλά, να βλέπω τα λουλούδια, τη θάλασσα, τον ήλιο… Όμως μαζί μ’ αυτά  είδα και τον πόλεμο, τον τρόμο και τη φρίκη και τη μιζέρια. Με έπιασε θλίψη γιατί δεν μπορούσα τίποτα να κάνω – είμαι μόνο μια μικρή πεταλούδα! Έτσι, το μωβ ξεθώριασε κι έγινε γκρι, το κόκκινο καφέ, και το γαλάζιο μαύρο…
- Μην χάνεις την ελπίδα, μικρή  μου πεταλούδα. Και κυρίως, μην χάνεις την πίστη στον εαυτό σου! Ποιος είπε ότι ο μικρός είναι κι αδύναμος; 
“Έλα κοντά μου ! ΘΑ σε πάρω να πετάξεις μακριά από όλα αυτά και θα προσπαθήσουμε  μαζί θα βρούμε τα χαμένα χρώματα σου στις ηλιαχτίδες του δειλινού!

(Πηγή:  Λάκης  Παπαδόπουλος)




3 σχόλια:

  1. Mια δυνατή φωνή από ένα πλασματάκι. Ένα μικρό πλάσμα που έχει τη δύναμη να πετάξει στα μούτρα του κόσμου τη ντροπή του.
    Υπέροχο φίλε μου.
    Τελικά οι Αντίλαλοι έμειναν στην τριάδα Στράτος, Γαβρίλης, Ντένης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι, είναι πολύ τρυφερό και το έβαλα σαν μια παραβολή για την απογοήτευση της Στέλλας για τον χειμώνα που δεν λέει να φύγει στα μέρη σας. Όλα θα έρθουν στον καιρό τους.

    Όσο για τους Αντίλαλους, μη το λες, αν δεις πιο κάτω υπάρχουν κι άλλες συμμετοχές και ελπίζω να υπάρξουν κι άλλες σίγουρα, απλά η «τριάδα» που λες είναι πλέον έμπειρη στα εργαλεία τούτα. Εγώ νομίζω πως γρήγορα με λίγη βοήθεια θα υπάρξει γενική συμμετοχή. Από μένα όποια βοήθεια χρειαστεί, θα την έχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλέ τι ομορφιά είναι αυτή που μας σέρβιρες σήμερα φίλε μου;

    Το διάβασα και το ξαναδιάβασα, υπέροχο,
    γράφει: (Και κυρίως, μην χάνεις την πίστη στον εαυτό σου! Ποιος είπε ότι ο μικρός είναι κι αδύναμος;)
    αυτό προσπαθώ κάθε μέρα να μην χάνω την επμιστοσύνη στον εαυτόν μου...

    Χρώματα της ίριδος, πεταλούδες της άνοιξης,
    ¨ολα αυτά δίνουν ένα αίσθημα αισιοδοξίας στην ζωή μας

    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος