Τετάρτη 21 Μαρτίου 2007

ΟΙ ΔΥΣΤΥΧΟΙ... ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ


Του Φαίδωνα Θεοφίλου*

Οι ρατσιστές είναι συνάνθρωποί μας κενοί περιεχομένου: Αυτό που λέμε άδειοι τενεκέδες. Χρειάζονται πάντα να βρίσκουν κάποιους που τους θεωρούν κατώτερους, ώστε να αντλούν την (υποτιθέμενη) δική τους ανωτερότητα, μέσα από την (υποτιθέμενη) κατωτερότητα των άλλων. Οι ρατσιστές είναι συνάνθρωποί μας που κατά κανόνα δεν συγκεντρώνουν κάποιο ενδιαφέρον: Είναι άχρωμοι και άοσμοι και πάσχουν από πνευματική ατροφία μη αναστρέψιμη. Δεν αποκλείεται όταν μιλούν, να χρησιμοποιούν έννοιες όπως ισότητα. (Εννοώντας πάντα τον εαυτό τους, σε σχέση με κείνους που κατάφεραν πολλά στη ζωή τους και θέλουν να τους φτάσουν…τζάμπα. Συχνά συγχέουν, συνειδητά ή από απαιδευσία αδιάφορο, την ισοτιμία με την διαφορετικότητα (ετερότητα) των ανθρώπων. Οι άνθρωποι λοιπόν είναι διαφορετικοί μεταξύ τους (ευτυχώς) αλλά ισότιμοι έναντι των νόμων, αν και συχνά ο ρατσισμός φαίνεται να ξεκινά από την εκτελεστική εξουσία. Αν κάποιοι λόγω ιδιαίτερων χαρισμάτων, ικανοτήτων, μόρφωσης, συγκυριών ή και τύχης, αξιοποιούν στη ζωή περισσότερες ευκαιρίες από άλλους, αυτό δεν τους δίνει το δικαίωμα να θεωρούν το συνάνθρωπό τους για οποιονδήποτε λόγο, κατώτερο. Πρέπει να τους αρκεί το όφελος που προσπορίζουν στον εαυτό τους από την αξιοποίηση των ευκαιριών της ζωής. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και σε επίπεδο εθνών. Κλείνω το σημείωμα αυτό με μια μικρή καθημερινή ιστορία, αστεία όσο και ενδεικτική: Όταν κάποτε άλλαξα τα θερμοσώματα στο διαμέρισμά μου, έβγαλαν τα παλιά θερμοσώματα στην πόρτα του διαμερίσματος και περίμενα μέρα τη μέρα να περάσει κάποιος παλιατζής, να μου κάνει τη χάρη να κατεβάσει τα θεόβαρα θερμοσώματα με τον ανελκυστήρα από τον 5ο όροφο κάτω στο δρόμο και να τα κάνει ότι θέλει.
Πράγματι δεν άργησε να έλθει. Ήταν ένας λεπτός μεσήλικας τσιγγάνος, που αφού ήλεγξε σχολαστικά τα θερμοσώματα και διαπίστωσε το βάρος τους, μου είπε συνωμοτικά: «Άκου τι θα κάνεις! θα φωνάξεις 2 Αλβανούς, θα τους δώσεις 20 ευρώ να τα κατεβάσουν στο δρόμο και θα περάσω εγώ να τα πάρω…!!!»
Είδατε μέχρι πού τρυπώνει ο ρατσισμός;


· Ο Φ.Θ. είναι συγγραφέας
· E-mail:
ftheofilou@gmail.com
· Web site:
http://fedon.aeolos.net
· Blogg:
http://theofilou.blogspot.com

4 σχόλια:

  1. Ο ρατσισμός εχει εκατοντάδες πρόσωπα ,ο πιο χειρότερος ειναι των χρωμάτων.Θυμάμαι,οταν πριν απο 37 χρόνια,ήρθα στην Αμερική, μαζί με τα αλλα που μου ειπαν να προσέχω ηταν να μην περάσω ποτέ απο "τα μαύρικα"γιατί "ειναι επικίνδυνο"
    Και ηταν επικίνδυνο-ειδικά τότε.

    Αυτοί που μου εκαναν την σύσταση δεν ηταν ρατσιστές-μου είπαν μια
    επικρατούσα κατάσταση ,ρατσιστές ηταν και ειναι αυτοί που εθρεφαν και θρέφουν τους λόγους και τις αιτίες να ειναι αυτοι οι Ανθρωποι
    "επικίνδυνοι"μεταξύ τους.Αυτούς τους λόγους και τις αιτίες τους εζησα αργότερα και σε κάποιο αλλο γράμμα μου θ'αναφέρω δυο τρείς.Σας λεω πάντως,οτι οσες φορές κινδύνε
    ψε η ζωή μου ηταν απο ομοιόχρωμούς
    μου.
    Φαίδων,ό ρατσισμός,ετσι οπως εκδηλώνεται, σε ατομικό επιπεδο και σε επίπεδο νομικού κράτους, ειναι ετσι οπως το τοποθέτησες.Το παράδοξο ομως ειναι οτι συνήθως πιο ρατσιστές ειναι οι φτωχοί ασπροι παρά οι ευκατάστατοι.
    Αυτό ειναι ενα αλλο φαινόμενο που εχει εξήγηση.Πιστεύω πάντως πως μια ήπια μορφή ρατσισμού πάντα θα υπάρχεκαι μέσα στην στάση και εκφρα
    ση έκφραση της γεννετικής πνευματικής διαφορετικότητας
    Που μπορεί κάλλιστα να ειναι και απο τον ένχρωμο προς τον λευκό.

    Σπύρος Δαρσινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάλυψα στο τέλος του κειμένου μου
    Σπύρο και τον ρατσισμό του φτωχού
    και μάλιστα εγχρώμου προς λευκό.
    Αλλά αυτή η αντίδραση είναι αποτέλεσμα μιας συνεχούς ρατσιστικής συμπεριφοράς προς τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες,οπότε οι φτωχοί και οι έγχρωμοι αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο,αφού ξέρουν οι ίδιοι πόσο πονάει,το χρησιμοποιούν κι αυτοί σαν όπλο.'Ετσι αποδεικνύεται ότι ο ρατσισμός γεννά ρατσισμό.
    Φαίδων Θεοφίλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγχαίρω τον φίλο κ Φαίδων Θεοφίλου που έφερε στην επιφάνεια το θέμα του ρατσισμού!
    Υπήρχε υπάρχει και θα υπάρχει!
    Αλλά όταν τον έχεις νιώσει στο πετσί σου πονάει ακόμα πιο πολύ.
    Κάποτε όταν είχα πρώτο-έρθει σαν κανονικός μετανάστης στις Η. Π. Α έμενα σε σπίτι φίλου που γνώριζα από τα βαπόρια, ζητούσα διαμέρισμα επειγόντως θα ερχόταν η οικογένειά μου, ανέφερα την συζήτηση αυτή σε συγκέντρωση πατριωτών ελλήνων.
    Ξάφνου πετιέται ένας ιδιοκτήτης σπιτιών έχω εγώ διαμέρισμα, συμφωνήσαμε στη διάρκεια ενοικίασης, το ποσόν κλπ…
    Πριν με καληνυχτίσει μου λέει, η οικογένειά σου θα έρθει από την Αθήνα ή από την Κεφαλονιά;
    Θα έρθει από την λατινική Αμερική.
    Δηλαδή μιλάτε ισπανικά.
    Μα βεβαίως,
    Άκουσε ρε φίλε να σου πω χωρίς παρεξηγήσεις, εγώ Ισπανόφωνους δεν βάζω στα σπίτια μου, δεν σε θέλω δεν μου κάνεις, ψάξε αλλού.

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα πλοκάμια του ρατσισμού είναι πολλά και είναι μέσα μας κρυμμένα δεν εμφανίζονται παρά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις, τότε εξανίστασαι, εκπλήσσεσαι με τον εαυτόν σου, δεν το ήξερες, το αγνοούσες ότι κι εσύ είχες μέσα σου ένα από αυτά τα πλοκάμια.
    Ρατσισμός διάκριση φυλών, χρωμάτων, συμφερόντων, γειτόνων, ακόμα και θρησκείας.
    Διακρίσεις πλούσιων και φτωχών, κι όταν ο φτωχός κατορθώσει και μετοικήσει στην γειτονιά των πλούσιων, αποκτήσει δική του κατοικία, αν συμβεί ποτέ να μετοικήσει δίπλα του έγχρωμος, αυτομάτως χάνεται η μισή αξία του ακινήτου, έκτοτε λαμπαδιάζει ο ρατσισμός συμφέροντος, καίγονται τα σωθικά σου, βλαστημάς, υποκύπτεις.
    Νομικώς απαγορεύεται ο ρατσισμός, αλλά δυστυχώς υπάρχει, όλοι τον χώνουν κάτω απ’ το χαλί για να μη φαίνεται κι επάνω του όμως με τα λασπωμένα παπούτσια μας περπατάμε όλοι μας.

    Γαβριήλ Παναγιωσούλης
    Νέα Υόρκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος