Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Για ένα νέο ξεκίνημα... Ελπιδοφόρο!


Είναι που «πιάνεται» η καρδιά μου κάθε που πέφτει η ματιά επάνω του, να δείχνει έτσι παρατημένο και ξεχασμένο. Τι πράμα και τούτο. Δεν αγαπήθηκε, το ’ξερα, δε το συμπάθησαν… Φάνηκε απ’ την αρχή. Το «αρμολόγησα» για έναν σκοπό σημαντικό. Απαξιώθηκε τότε και… δεν του άξιζε. Και τ’ άφησα να ταξιδεύει ακυβέρνητο στον ορίζοντα, με αιωρούμενες από πάνω του υποψίες, αβεβαιότητες κι αμφιβολίες πιασμένες χέρι χέρι με το δίλημμα: «μ’ αγαπάν δεν μ’ αγαπάν»…

Ωστόσο με τον καιρό, βρήκε θέση για άλλο σκοπό, πιο αγαπησιάρικο και το «συναρμολόγησα» εκ νέου, με άλλα υλικά και… «Συνιδιοκτήτες». Πόρτες ανοιχτές και προμετωπίδα τον πολιτισμό της φιλοξενίας. Είχε αισθητική, είχε λόγο - «οπαδούς» δεν είχε...

Αναρωτήθηκα –κι ακόμα αναρωτιέμαι– τι σόι καύσιμο έβαλα ο καψερός και δεν έπαιρνε μπροστά η μηχανή του. Έμεινε στην άκρη για καιρό. Έτσι σώπασα κι εγώ αφήνοντάς το δίχως φωνή και τα λόγια δίχως πνοή. Να υπάρχουν μέσα του. Για όποιον τ’ αναζητήσει. Για την ιστορία…

Είναι που «πιάνεται» η καρδιά μου κάθε που πέφτει η ματιά επάνω του κι είπα να τ’ αναστήσω για μένα. Να καταθέτω λόγια, εικόνες και μουσικές. Είναι που από τα μικράτα μου αυτά λάτρευα και συνεχίζω να τα λατρεύω.

Μια το λόγο, μια την εικόνα και μια τη μουσική. Για να μείνουν αποτυπωμένα στην παλέτα της καρδιάς μας.

Από σήμερα λοιπόν οι Μακρινοί Αντίλαλοι και πάλι εδώ για ένα νέο ξεκίνημα. Ελπιδοφόρο!


11 σχόλια:

  1. Εκανες πολύ καλά Στράτο και ανάστησες αυτό το μπλογκ . Για όσους περνούν και θέλουν να μείνουν να ξεκουραστούν και να γεμίσουν ενέργεια για τη συνέχερια.
    Την αγάπη μου με μια μεγάλη αγκαλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως περιγράφω την κατάσταση, Νικόλ μου, δεν το άντεχα παρατημένο. Τώρα, πολλά -δικά μου και μη- θα τα παρουσιάζω παντρεύοντάς τα με λόγο, εικόνα και μουσική.
      Και είμαι σίγουρος πως θα δώσει μια άλλη διάσταση στην απόδοση του τι θέλω να πω...

      Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ που τόλμησες κι άνοιξες την πόρτα και με επισκέφτηκες κι εδώ

      Διαγραφή
  2. Φίλε μου Στράτο, γράφεις: (και πάλι εδώ για ένα νέο ξεκίνημα. Ελπιδοφόρο!)
    Το εύχομαι με όλη μου την καρδιά, αλλά φίλε μου κάθε μέρα που περνά, περπατώ στις μπλοκογειτονιές, ανασκαλεύω, ψάχνω, αυτοί οι πρωτοπόροι έχουν σχεδόν εξαφανισθεί, οι εναπομείναντες προσπαθούμε με το χέρι στην καρδιά να δώσουμε ζωή, θάρρος, κουράγιο να συνεχιστεί η αλλαγή απόψεων γνωμών ακόμα και ο χαιρετισμός μέσω αυτής της κοινωνικής δικτύωσης, πολλοί έχουν αποσυρθεί, αλλά φίλε είμαι της γνώμης ο επιμένων νικά και όχι μόνο αλλά ότι γραφεί μένει, δεν χάνεται, ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η καινούργια αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
    Την αγάπη μου
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Γάβο, το επιχείρησα και έγραψα την εξήγηση. Δεν χρειάζεται να σου πω ότι παραμένεις "Συνιδιοκτήτης" για ό,τι νομίζεις και μπορείς να μοιραστείς.
      Όλα αυτά που γράφεις είναι γνωστά και ειλικρινά έτσι είναι φίλε. Δεν έχω λόγο να επιδιώξω κάποια νίκη απλά θα κάνω αυτό που με ικανοποιεί και με γεμίζει και προπάντων θα μοιράζομαι διάφορα ενδιαφέροντα.

      Να είσαι καλά και σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  3. Αγαπητέ μου φίλε Στράτο γειά σου από τα μακρινά,

    Δείχνοντας και πάλι τον συναισθηματισμό σου διάλεξες την πιό κατάλληλη εποχή για να ξανα-αναστήσεις τους Μακρινούς σου Αντίλαλους!...

    Η Άνοιξη είναι η εποχή που ξανα-αναστήνονται τα πάντα και στολιζουν την φύση με τις πολύχρωμες φορεσιές τους σκορπίζοντας την ευωδιά τους τριγύρω στή μάνα τους Γη! Το πιο σημαντικό δε μαζί τους αναστήνεται κι'Εκείνος που σκορπά την Ευλογία Του και την Αγάπη Του στον άνθρωπο που την χρειάζεται τόσο!...

    Εύχομαι λοιπόν φίλε μου από καρδιάς ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και πάλι σ' αυτό το εξαίρετο πονημά σου, στους Μακρινούς σου Αντίλαλους!...

    Με την Αγάπη μου
    ΔΤ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Δημήτρη, όπως όλα την Άνοιξη ξαναγεννιώνται, έτσι αποφάσισα να ανανεώσω τους Μ.Α. με άλλον διαφορετικό σκοπό και στόχο. Με λόγο, εικόνα και μουσική θα μοιράζομαι με φίλους όσα εγώ, κατά κάποιο τρόπο και για κάποιο λόγο, επιλέγω προσωπικά για μένα να τα βγάζω και προς τα έξω.

      Ελπίζω να περνάς και να απολαμβάνεις διάφορα που θα αναρτώνται εδώ. Χάρηκα πολύ για το χτεσινοβραδινό τηλεφώνημά σου και το "ξέσπασμα".
      Να είσαι καλά κι άσε τους κακόβουλους να κάνουν φανταστικά σενάρια...

      Διαγραφή
  4. Κωνσταντίνος ΛυκογιάννηςΣάββατο 12 Μαρτίου 2016 στις 6:58:00 π.μ. EET

    Καλό ταξίδι, Στράτο μου. Θα είμαστε συνταξιδιώτες, όσο θα μπορούμε να σε ακολουθούμε στις ενοράσεις σου και στο ταξίδι σου στην αναζήτηση του ονείρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαρά και τιμή μου, φίλε μου Κωνσταντίνε, να έχω συνταξιδιώτες στις "ενοράσεις" μου και στην ουτοπία της αναζήτησης του ονείρου μας. Άλλωστε οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται, όπως έγραψε ο μέγιστος Καντ, με τρεις τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και... το χιούμορ!
      Και ευτυχώς, Κωνσταντίνε, και με τα τρία καταγίνομαι.

      Καλές Αποκριές σου εύχομαι!
      Και σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη.

      Διαγραφή
  5. Καλέ μου φίλε είναι ηλίου φαεινότερον οτι αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις. Αυτό αποδεικνύουν τα 4 blogs που έχεις και συντηρείς και oι προσεγμένες και επιλεκτικές σου κάθε φορά αναρτήσεις.

    Αυτά που έγραψες πιο πάνω για το ξεχασμένο-παρατημένο σου blog, θα μπορούσαν να είναι τρυφερά λόγια κάποιας Μάννας για το χαμένο παιδί της. Άρα δεν φταίνε τα υλικά, ούτε τα καύσιμα. Ίσως κάποιοι λαθρ-επιβάτες, ίσως κι αυτό που λέει ο Γαβριήλ.

    Εσύ ξεκίνα, κι απ' ότι βλέπω έχεις ήδη επιβάτες, άλλωστε είμαι κι εγώ εδώ. Λίγος είμαι εγώ; Πάω στο gym, τρέχω σαν μουρλός γύρω-γύρω από τη λίμνη κοντά στο σπίτι μου έχω μπράτσα, θα την σπρώξουμε τη μηχανή να χρειαστεί σε καμιά ανηφόρα. Μακρινός επιβάτης κι εγώ ορφανός από blog ίσως να ακούσω τον αντίλαλό μου κάποτε αν υπάρχει θέση. Για αυτό βγάλε μου κι εμένα ένα εισιτήριο απεριορίστων διαδρομών por favor mi major amigo!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλώς το φίλο μου τον μακρινό! Κόλλημα είναι, Γιώργο, χόμπι πες το τούτο το μεράκι με τα μπλογκ... Σαν παιδιά μου είναι, γίνεται να μην τα αγαπώ; Δεν γίνεται. Κι ό,τι αγαπάς και το φροντίζεις καρπίζει. Είπα, άνοιξη μπαίνει, λίγο νερό να το ποτίσω δεν κοστίζει και να το ν' ανθίζει...
    Θέλω να ξέρεις πως είσαι καλοδεχούμενος και δεν χρειαζόταν να βγάλεις εισιτήριο διαρκείας. Mi mejor amigo έχει τιμητικό εισιτήριο!

    Καλή Σαρακοστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος