Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Μια στην εικόνα – Μια στη μουσική

* Έγινε μια μικρή επέμβαση στο στίχο του Ελύτη…

Όταν διαλέγει η καρδιά, παρακαλώ το σύμπαν να σωπαίνει…

Είναι να μην κολλήσει τραγούδι σ' άνθρωπο...
Μου κόλλησε... Τι να κάνω; Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ακούστε το.

Δε με κρατάει ό,τι θυμάμαι, δεν φτάνει να το πεις ζωή,
απ` τα παλιά δεν ξεδιψάμε, κανείς δεν ζει, αγάπη μου, με χθεσινό φιλί.


4 σχόλια:

  1. Σύμπτωση !!! Σήμερα το άκουσα και μου έμειναν τα λόγια του στίχου !!!!
    Αγαπώ τη Γιώτα Νέγκα !!
    Καλή Σαρακοστή με την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ω της σύμπτωσης, Νικόλ μου! Εξαίσια φωνή και πολύ ποιοτικά τα τελευταία της τραγούδια.
    Σα να συγγενεύουμε μου φαίνεται μουσικά...

    Η συνεχής βροχή σήμερα δεν επέτρεψε να επαναλάβω τον χτεσινό περίπατο στις πλαγιές του βουνού μας. (βλέπε Φωτοχυσίες)

    Καλή Σαρακοστή να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πράγματι καταπληκτική φωνή. Λαϊκή. Και το τραγούδι πολύ σωστό.
    Κάτι φορές νομίζεις ότι κάποιο τραγούδι είναι γραμμένο για σένα κι
    εκεί είναι που γίνεσαι.. κομμάτια. Αυτή τη δύναμη έχει η Ελληνική
    μουσική.
    Εγώ έχω έναν ιδιαίτερο σεβασμό στα ωραία παλιά λαϊκά γιατί με αυτά μεγάλωσα.
    Αυτά τα διαμάντια τραγούδια, που με τα λίγα λεπτά που διαρκούν και με
    τους δυο-τρεις στίχους, μπορούν να σε σηκώσουν στον ουρανό, μπορεί
    όμως και να σε κάνουν λιώμα. Αυτά τα τραγούδια μας έκαναν να
    ερωτευθούμε, ήταν αυτά που μας παρηγορούσαν σε κάθε χωρισμό, μας
    έδιναν κουράγιο... «μην απελπίζεσαι και δε θ' αργήσει κοντά σου να ’ρθει μια χαραυγή...»...
    «Μια γυναίκα σε φέρνει βόλτα και σ' έχει κάνει να κλαις κάνε πέρα γυναίκες θα ’βρείς να σ' αγαπήσουν
    πολλές...». Υπάρχει ένα τραγούδι για κάθε περίπτωση, για κάθε στιγμή της ζωής μας.
    Ξέρω Στράτο όλα τα παλιά λαϊκά τραγούδια, απ' έξω. Σιγοτραγουδώ όμως
    από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

    Κι εδώ βρέχει και πήγε το… ρεπό χαμένο.

    Καλή Σαρακοστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπάρχουν -πάντα εννοώ ελληνικά τραγούδια- που με τους στίχους τους, βάζουν τάξη στη μπερδεμένη σκέψη μας. Τραγούδια, που μέσα σε τρία-τέσσερα μόνο λεπτά, κλείνουν μια ιστορία, έναν έρωτα, όνειρα, λυγμούς, φιλιά, προσευχές... συγκίνηση.
    Θαρρείς πως τα λόγια που βάλανε στα τραγούδια, είναι δικά σου λόγια κι απορείς πως κι έγινε το θαύμα μερικοί στίχοι τραγουδιών, να λένε τις δικές σου ιστορίες. Συγκίνηση και ρίγος νιώθεις, πέφτοντας πάνω σε ένα τραγούδι που σ' έχει ακουμπήσει, που έχει χτυπήσει μέσα σου χορδές και μνήμες, παλιές ίσως, αλλά καθόλου ξεχασμένες.

    Αν πιάσουμε να καταμετρήσουμε τα τραγούδια που μας έχουν χαρίσει τέτοιες στιγμές, Γιώργο, θαρρώ πως θα χρειαστούμε ένα σωρό σελίδες.
    Γι' αυτό συνέχισε να σιγοτραγουδάς κι άσε τη βροχή να σε συνοδεύει. Πιότερη ομορφιά δεν έχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος