Όλα αδειάζουνγίνονται σκιές
φαντάσματα τώρα μοιάζουν
μπερδεύονται θαρρείς κι οι εποχές...
Όλη η ζωή αναποδογυρνά
το όνειρο φεύγει
πίσω πια δεν γυρνά...
Χάνονται τα χρώματα
σιγά - σιγά
στην ματωμένη δύση
κι ο ήλιος σβήνει μακριά
χωρίς καμιά
ανταυγεια του πίσω να αφήσει...
Στέλλα Ζαμπούρου Φόλλεντερ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος