Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

«Εκ κακού κόρακος, κακόν ωόν»!..

Όταν ο Τεισίας ήταν νεαρός ακόμη, επισκέφθηκε τον Κόρακα και του ζήτησε να του μάθει την τέχνη της ρητορικής.
Όμως επειδή ακόμη κι αν  πουλούσε όλη του την περιουσία δεν θα έφτανε να πληρώσει ούτε τα μισά  δίδακτρα συμφώνησαν, ότι θα τον πλήρωνε, μόνο  αν τον έκανε καλό ρήτορα και κέρδιζε την πρώτη του δίκη στο δικαστήριο.
Ο Κόρακας δέχτηκε.
Ο Τεισίας έγινε, μετά τετραετή διδασκαλία, εξαίρετος πράγματι ρήτορας, αλλά δεν ανελάμβανε να συνηγορήσει σε δικαστήριο, για να αποφύγει την πληρωμή.
Ο Κόρακας αναγκάστηκε να  καταγγείλει το μαθητή του στα δικαστήρια.
Πολύς κόσμος συγκεντρώθηκε  τότε σ' αυτή τη δίκη, για να παρακολουθήσει τη μονομαχία ανάμεσα σε  δάσκαλο και σε μαθητή.
Χαρακτηριστική της ρητορικής  δεινότητας   των δύο ρητόρων, μαθητού και δάσκαλου ήταν η εξής  ιστορία, που διηγούνταν στις Συρακούσες. Ας διαβάσουμε την εκπληκτική επιχειρηματολογία και των δύο:
Ο Κόρακας  εξήγησε στους δικαστές τη συμφωνία, που είχε κάνει με τον Τεισία και τέλειωσε με αυτά τα λόγια : «Και τώρα, ω δικαστές, αποφασίστε.  Σας ειδοποιώ όμως, πως μου είναι αδιάφορο τι απόφαση θα βγάλετε.    Γιατί είτε καταδικάσετε τον Τεισία  είτε τον αθωώσετε, εγώ τα λεφτά μου θα τα πάρω»! 
Οι δικαστές του  ζήτησαν να εξηγήσει.  Ο Κόρακας συνέχισε: «Αν το δικαστήριο αποφανθεί, πως οφείλει να με πληρώσει ο μαθητής, σύμφωνα με την απόφασή του, θα  με πληρώσει φυσικά. Αν όμως αποφασίσετε, πως δεν υποχρεούται να με πληρώσει, τότε ο μαθητής μου θα έχει κερδίσει την πρώτη του δίκη, οπότε, με βάση τη συμφωνία μας, οφείλει να με πληρώσει».
Οι δικαστές έμειναν έκπληκτοι.  Ανέβηκε τότε στο βήμα ο νεαρός Τεισίας  και  είπε:
«Και εγώ αδιαφορώ για την απόφαση του δικαστηρίου. Γιατί ότι και αν
αποφασίσετε, δεν οφείλω καμιά πληρωμή».
Στην νέα έκπληξη των δικαστών  ο Τεισίας συνέχισε: «Αν το δικαστήριο, δηλαδή, αποφασίσει να μην  πληρώσω το δάσκαλο, τότε δεν θα τον πληρώσω φυσικά. Αν όμως   αποφασίσετε πως πρέπει να τον πληρώσω, τότε θα έχω χάσει την πρώτη μου δίκη, οπότε, κατά τη συμφωνία μας, δεν του οφείλω πληρωμή»!
Οι δικαστές, μη ξέροντας ποιόν να πρωτοθαυμάσουν, τον δάσκαλο ή τον
μαθητή είπαν τότε την παροιμιώδη έκτοτε φράση:
 

*«Εκ κακού κόρακος, κακόν ωόν»!..*

Δεν ξέρει κανείς, τι να πρωτο-θαυμάσει σ' αυτήν την ιστορία: Την λογική, την εξυπνάδα, την ευστροφία ή τη ρητορική δεινότητα αμφοτέρων!...
Πηγή: Κυβερνοχώρος 

5 σχόλια:

  1. Είναι αυτό που λέμε σήμερα:

    ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΣΑΦΕΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι να πω κι εγώ ο αφελής παρά ότι όπως μπήκα βγήκα χωρίς να χάσω ούτε να κερδίσω.
    Όμως εμείς οι σύγχρονοι έχουμε κάτι τι κοινόν με τους αρχαίους;

    για να υπερηφανευόμεθα;

    πρωτότυπο ωραίο
    Γάβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θαύμασα την ιστορία. Η ευστροφία του πνεύματος είναι καταπληκτική. Η εξυπνάδα βέβαια, είναι προυπόθεση στον χειρισμό της.
    Καλό σαββατοκύριακο
    βάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Στράτο,
    Το μόνον που μπορώ να προσθέσω, είναι να συμφωνίσω απόλυτα με την Βάνα, και να πω ότι πράγματι αυτή η ιστορία αποδεικνύει κατά κράτος την ευστροφία και το μαγαλείο του ανθρωπίνου πνεύματος!!!
    Υγεία Αγάπη και Χαρά σε όλους σας.
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Λύκωνα, Γαβριήλ, Βάνα, Δημήτρη,

    Το αναφέρω άλλωστε, φίλοι μου: τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σ' αυτήν την ιστορία: Την λογική, την εξυπνάδα, την ευστροφία ή τη ρητορική δεινότητα αμφοτέρων...

    Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος