Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

«Δεν έχω υπομονή για κάποια πράγματα»…

Το γύρο του Διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ώρες ένα κείμενο της Mέριλ Στριπ. 
Ένα κείμενο 199 λέξεων που συγκλονίζουν!
(Πόσο ήθελα να το είχα γράψει εγώ...)
Τι λέει, η μεγάλη ηθοποιός για το χρόνο που περνάει, για τη φιλία, την αγάπη


Γράφει η Μέριλ Στριπ:
«Δεν έχω υπομονή για κάποια πράγματα, όχι επειδή είμαι αλαζονική, αλλά επειδή έχω φτάσει σε ένα σημείο της ζωής μου όπου δεν μπορώ να χάνω χρόνο με ότι με δυσαρεστεί, ή με πληγώνει. Δεν έχω υπομονή για τον κυνισμό, για την υπερβολική κριτική και τις απαιτήσεις οποιασδήποτε φύσης.
Δεν έχω πια τη διάθεση να αρέσω σε όσους δεν αρέσω, να αγαπάω αυτούς που δεν με αγαπάνε και να χαμογελάω σε αυτούς που δεν μου χαμογελάνε. Δεν μπορώ να χαλαλίσω ούτε λεπτό σε αυτούς που λένε ψέματα, ή θέλουν να με χειραγωγήσουν. 
Αποφάσισα ότι δεν θέλω να συνυπάρχω με οποιονδήποτε προσποιείται, υποκρίνεται, είναι ανειλικρινής ή με κολακεύει. Δεν μπορώ να ανεχθώ ούτε την επιλεκτική γνώση, ούτε  την ακαδημαϊκή αλαζονεία. Δεν με ενδιαφέρει ούτε το κουτσομπολιό. 
Αντιπαθώ τις αντιπαραθέσεις και τις συγκρίσεις. Πιστεύω στον κόσμο των αντιθέτων και γι αυτό αποφεύγω ανθρώπους με δύσκαμπτες και άτεγκτες προσωπικότητες. Στη φιλία απεχθάνομαι την έλλειψη αφοσίωσης και την προδοσία. Δεν τα πάω καλά με όσους δεν ξέρουν να πουν μια καλή κουβέντα, ή μια λέξη ενθάρρυνσης. Βαριέμαι τις υπερβολές και δεν μπορώ να αποδεχθώ αυτούς που δεν αγαπάνε τα ζώα.
Και πάνω από όλα δεν έχω υπομονή για όποιον δεν αξίζει την υπομονή μου».
Mέριλ Στριπ


Και το πρωτότυπο κείμενο:
«I no longer have patience for certain things, not because I’ve become arrogant, but simply because I reached a point in my life where I do not want to waste more time with what displeases me or hurts me. I have no patience for cynicism, excessive criticism and demands of any nature. I lost the will to please those who do not like me, to love those who do not love me and to smile at those who do not want to smile at me. I no longer spend a single minute on those who lie or want to manipulate. I decided not to coexist anymore with pretense, hypocrisy, dishonesty and cheap praise. I do not tolerate selective erudition nor academic arrogance. I do not adjust either to popular gossiping. I hate conflict and comparisons. I believe in a world of opposites and that’s why I avoid people with rigid and inflexible personalities. In friendship I dislike the lack of loyalty and betrayal. I do not get along with those who do not know how to give a compliment or a word of encouragement. Exaggerations bore me and I have difficulty accepting those who do not like animals. And on top of everything I have no patience for anyone who does not deserve my patience».
Meryl Streep

12 σχόλια:

  1. Έτσι νομίζω ότι θα είμαι ο πρώτος που θα σχολιάσω σε αυτό.
    Θα πρόσθετα όμως η ζωή που μου απομένει(διότι το μεγαλύτερο μέρος έχει φύγει) "Δεν έχω πια τη διάθεση να αρέσω σε όσους δεν αρέσω, να αγαπάω αυτούς που δεν με αγαπάνε και να χαμογελάω σε αυτούς που δεν μου χαμογελάνε.'
    Πολύ ωραίο βγαλμένο απ' της ζωής τα μονοπάτια.

    Που πας και τα ξετρυπώνεις κάτι τέτοια φίλε μου!!!!!!!

    χαιρετισμούς
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εμένα, φίλε Γάβο, με εκφράζουν απόλυτα τα λόγια της, γι' αυτό και έγραψα στην παρένθεση ότι πολύ θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ.
    Κάποιες αντιπαραθέσεις κυκλοφορούν, ότι το κείμενο δεν είναι δικό της αλλά ενός Πορτογάλου συγγραφέα. Η Χαρά με επιβεβαίωσε ότι πράγματι έτσι είναι. Τέλος πάντων δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι το κείμενο είναι εξαιρετικό και με αγγίζει.

    Υ.Γ. Σχολιάζω και για κάποιον άλλο λόγο. Πληροφορήθηκα ότι υπήρχε πρόβλημα με το σύστημα των σχολίων... Παράξενο δεν είναι;
    Τέλος πάντων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούω αυτά τα λόγια. Όταν η ζωή κονταίνει σε οδηγεί από μόνη της σ'αυτές τις κατευθύνσεις, που γίνονται αναγκαία στηρίγματα.
    Οταν μεγαλώνει και μεστώνει ο άνθρωπος, δεν ένδιαφέρεται πια ούτε για στενέματα, ούτε για ανοιγματα της μοδίστρας, για να ωραιοποιεί τα μη υπάρχοντα στον περίβολο της ψυχής του.
    Συμφωνώ απόλυτα, Μέρυλ.
    Ο κορμός του δέντρου που φτειάχτηκε μέσα από αντιξοότητες και βάσανα, δεν πρέπει να λυγίζει. Είμαστε αυτοί που είμαστε και σε όποιον αρέσουμε.
    Βάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπήκα κατ επανάληψη,αλλά δεν κατάφερα να αφήσω τη γνώμη μου,παρά μόνο τ αποτύπωμα του περάσματός μου,για όποιον αμφισβητεί και λυπάμαι γι αυτό.
    Η γνώμη μου λοιπόν,δε θάναι διαφορετική απ όσων σχολίασαν τη συγκεκριμένη ανάρτηση,εδώ ή οπουδήποτε αλλού.
    Συμφωνώ οτι δεν πρέπει να κάνουμε εκπτώσεις,γιατί η ζωή μας είναι τόσο μικρή και χαίρομαι γι αυτούς που το καταφέρνουν πάντα με επιτυχία.
    Καλό απόγευμα,απο τη φθινοπωρινή Ζάκυνθο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν μπορούμε να φτιάξουμε τους συνανθρώπους μας στα μέτρα μας, για να μας ικανοποιούν.
    Είναι αυτοί που είναι και έχουμε την επιλογή να τους αποδεχτούμε όπως είναι ή να τους απορρίψουμε.
    Επειδή όμως κανείς μας δεν είναι τέλειος,φοβάμαι ότι στο τέλος μπορεί να μείνουμε χωρίς φίλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Βάνα Κ.,

    Αυτά τα ωραία, Βάνα μου, που συσσωρεύονται στον περίγυρο, αλλά ιδίως στο μέσα της ψυχής μας είναι όπως είναι από μόνα τους. Δεν έχει ανάγκη από μοδίστρες…
    Όμως σ’ αυτό το τελευταίο θα μου επιτρέψεις να μην συμφωνήσω διότι μας δίνονται τόσες ευκαιρίες να διαμορφώσουμε αυτό που είμαστε και δεν βλέπω το λόγο να τις απορρίπτουμε για να μείνουμε «σ’ αυτό που είμαστε», αφού μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι…

    Σ’ ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη μα πιότερο για τα λόγια σου που είναι τόσο αληθινά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Χαρά Θ.,

    Χαρά μου, Χαρά μου,

    Δεν αμφισβήτησα την προσπάθειά σου κι ούτε λυπήθηκα, απλά απόρησα… Ζητώ δημόσια συγγνώμη!
    Ξέρω πως πολλές φορές υπάρχουν τεχνικά προβλήματα που προκύπτουν. Μη σε στεναχωρεί αυτό.

    Είναι βέβαια μικρή η ζωή αλλά για σκέψου πόσα πράγματα καθημερινά μας δυσαρεστούν και μας πληγώνουν… Κι εσύ, όπως κι εγώ το ξέρουμε πολύ καλά.

    Να ‘σαι καλά και εύχομαι να καλυτερέψει ο καιρός για τις χρωστούμενες διακοπές του Σεπτέμβρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Λυκων,

    Αν προσπαθούμε κάποιες φορές, Λύκωνα, δεν είναι για να αυτοϊκανοποιηθούμε αλλά για να κοντέψουμε.

    Ας μη ξεχνάμε πως υπάρχουν οι φίλοι, οι γνωστοί και οι άλλοι…
    Ίσως οι γνωστοί και οι άλλοι να αποχωρίσουν, αλλά οι φίλοι δεν νομίζω. Οι πραγματικοί.

    Και αναρωτιέμαι γιατί να μην προσπαθούμε να φτάσουμε στο τέλειο; Δύσκολο αλλά τουλάχιστον ας προσπαθούμε. Δεν είναι κακό. Αρκεί η προσπάθεια.

    Σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στράτο μου, αυτό το "είμαστε αυτοί που ειμαστε και σε όποιον αρεσουμε" έχει αποχρώσεις.
    Κακά τα ψέμματα. Ο άνθρωπος, όταν ακουμπήσει κάποια ηλικία, μπορεί να θέλει και να προσπαθεί. Δεν ξέρω όμως, τι καταφέρνει. Αλλά δεν είναι αυτό που ήθελα να πω εδώ. Αυτό που ήθελα να πω, ήταν για την προσωπικότητα κάποιου που οι ευτυχίες και οι δυστυχίες τον έφτειαξαν αυτό που είναι. Και κάπου ίσως και τον κούρασαν σε τέτοιο σημείο, που δεν ενδιαφέρεται πλέον να δείξει κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι. Ήδη ο εαυτός του έχει δείξει καιέχει δώσει αυτό που μπορεί. Και φυσικά δεν μπορεί να αρέσει σε όλους.
    Φιλάκια
    Βάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Βάνα Κ.,

    Βάνα μου, εγώ κατάλαβα τι ήθελες να πεις κι όπως είδες ότι διαφώνησα μόνο στο τελευταίο κι όπως σου εξήγησα είναι γιατί πιστεύω ότι αν θέλουμε και προσπαθούμε κάτι καταφέρνουμε.

    Εγώ ξεχωρίζω τους ανθρώπους που πραγματικά αγαπάνε, που ενθαρρύνουν, που εμπνέουν, που σε παρακινούν να γίνεις καλύτερος. Και τους ευγνωμονώ!
    Σου έφερα τις προάλλες ένα προσωπικό παράδειγμα με το φίλο μας το Δημήτρη, πόσο με δίδαξαν τα σοφά λόγια του και ο τρόπος του κι έγινε αιτία ν’ αλλάξω κάποια πράγματα στο χαρακτήρα μου.
    Να αρέσουμε σε όλους, φυσικά και δεν γίνεται αλλά ούτε είναι και σκοπός.

    Υποθέτω στην επόμενη συνάντηση να αναπτύξουμε το θέμα καλύτερα.

    Besitos!
    Σ' ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δύο πράγματα που είναι πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατον, να καταφέρει ο άνθρώπος στην ζωή του είναι να δαμάσει το ΕΓΩ του και να συνάψει ειρήνη με τον πιό ισχυρό αντιπαλό του, που δεν είναι κανείς άλλος παρά μόνον ο ίδιος του ο ΕΑΥΤΟΣ!
    Οποιος λοιπόν μπορεί να τα κανονίσει μ’αυτά τα δυό θηρία, να δαμάσει το ΕΓΩ του και να συνάψει συμμαχία και ειρήνη με τον ΕΑΥΤΟΝ του, είμαι βέβαιος ότι τότε θα μπορέσει να ανακαλύψει το περιβόλι με τον μαγικό κόσμο της Νιρβάνας!...Και θα πάψει να ζεί στην κόψη του ξυραφιού...
    Υγεία, Χαρά, Αγάπη σε όλους σας,
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιατί μωρέ φίλε Δημήτρη μου βάζεις δύσκολα;
    Τόσα χρόνια αγώνα έκανα και μόνο το πρώτο κατάφερα να κουμαντάρω: "ΤΟ ΕΓΩ", ευτυχώς λέω, γιατί το άλλο "Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ' αυτό είναι θηρίο ανήμερο!
    Οπότε για τον μαγικό κόσμο της Νιρβάνας έχω δρόμο... κι έχω κουραστεί.

    Δημήτρη μου, πολύτιμες οι συμβουλές σου, τις κρατάω πάντα... δεν ξέρω κατά πόσο τις χρησιμοποιώ, αλλά προσπαθώ!
    Σ' ευχαριστώ και νά 'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος