Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Αγνής Αγάπης Τριλογία - Pure Love Trilogy

Μία ανοιχτή σελίδα ζωής. Όπου
μέσα σ’ αυτήν ο περιπατητής-αναγνώστης,
βρίσκει τον δικό του χώρο
να συλλογιστεί, να ονειρευτεί,
να γευτεί τα χρώματα της χαράς
και του άλγους της ψυχής…


(Λόγια της Bάνας Kοντομέρκου από τον πρόλογο του βιβλίου)


Αγνής Αγάπης Τριλογία
Pure Love Trilogy
Το βιβλίο του Δημήτρη Τριγώνη σε δίγλωσση έκδοση
Πρόλογος: Βάνα Κοντομέρκου

Εδώ και λίγες ώρες το έχω στα χέρια μου και… το ξεφυλλίζω
Κι αναρωτιέμαι, όπως κι η Βάνα:
Πόσο θησαυρό συναισθημάτων κρύβει μέσα της η ανθρώπινη ψυχή;…

Ο καλός μας φίλος Δημήτρης Τριγώνης είχε την ευγένεια, την λεπτότητα και την καλοσύνη να μου στείλει, πριν λίγες μέρες, το παραπάνω βιβλίο του και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω γι’ αυτό.
Το διάβασα και ομολογώ, δίχως την ανάγκη να γράψω –ως είθισται– τα γνωστά και τετριμμένα «των κολακευτικών κρίσεων και των καλών λόγων» και φυσικά δίχως την παραμικρή πρόθεση να εισέλθω σε αρμοδιότητες που ανήκουν σε άλλους, άλλωστε αυτό το κάνει με τον καλύτερο τρόπο η καλή μας Βάνα Κοντομέρκου στον εξαιρετικό πρόλογό της. Τι παραπάνω θα μπορούσα να προσθέσω εγώ ο ταπεινός αναγνώστης, που καθημερινά «αναπνέει» μεταξύ πλήκτρων και οθόνης… Το μόνο, ότι το βρήκα πολύ ανθρώπινο και συγκινητικό, με χαμηλόφωνα, τρυφερά αγνά και γνήσια αισθήματα, που, αν μη τι άλλο,  σημαδεύουν –και πετυχαίνουν–  την καρδιά γιατί είναι αληθινά.
Ο Δημήτρης, στα τρία διηγήματα του βιβλίου, με την ιδιαίτερη γραφή του, ένα συνδυασμό απλής καθαρεύουσας και δημοτικής, δείχνει πως –το παραδέχεται και ο ίδιος, εξ’ άλλου– παραμένει ένας πιστός εραστής της Ελληνικής γλώσσας και μ' αυτή μας παίρνει απ' το χέρι και μας ταξιδεύει στα ενδότερα της ψυχής του. 

Δημήτρη σ’ ευχαριστώ! 


14 σχόλια:

  1. ΧΑΙΡΕΤΙΖΩ την Ανάρτηση αυτή,
    μου θυμίζει τόσο πολύ απ' το δικό μου παρελθόν,
    αποδίδω φόρο τιμής στον συγγραφέα αντιγράφοντας την αρχή απ την πρώτη σελίδα:

    (Το καράβι έσχιζε τα μουντογάλανα θαλασσόνερα καθώς ανηφόριζε ανοιχτά από τις ακτές της Πορτογαλίας...)

    Μοιάζει τόσο πολύ με τα νιάτα μου...
    Ευχριστώ και τον φίλο Στράτο για την πρωτοβολία του αυτή.

    Με ένα ευχάριστο επιφώνυμα,
    ήταν καιρός!

    Επίσης και η σύζυγος του αγαπητού μας φίλου Δημήτρη η Άσπα έχει γράψει ένα πολύ ωραίο βιβλίο Ποίησης (...ενός κόσμου αλλοτινού)

    με αγάπη

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατ'αρχήν θερμότατες ευχαριστίες στον αγαπητόν μας φίλο Στράτο που πήρε την πρωτοβουλία να αναρτήσει το βιβλίο μου με τις ιστοριούλες του, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά από ένα απλό άδειασμα της ψυχής χωρίς να αποβλεπει σε λογοτεχνικές δάφνες.

    Εκ παραλλήλου φίλε μου Στράτο μαζί με τις ευχαριστίες μου θέλω να τονίσω ότι το βιβλίο μου εδώθη προς εσέ ως ένας φιλικώτατος χαιρετισμός προς τα ευγενικά αισθήματα που σε διακρίνουν, ανευ ουδεμίας προθεσης προς ανάρτησην.
    Άλλωστε αυτό είναι εμφανές όταν σκεφτείς ότι εχουν περάσει σχεδόν τεσσερα χρόνια από την εκδοσή του και ποτέ δεν έχει γίνει προσπάθεια για διαφήμιση.
    Απαξ όμως και ο συναισθηματισμός σου σε παρεκίνησε να τιμήσης το βιβλίο μου δέξου ακόμα μία φορά το ευχαριστώ μου όχι μόνον δια την ανάρτηση αλλά και διά τα καλά σου λόγια!

    Επιστεψέ μου δε,από αυτήν την στήλη να αποτείνω όχι μόνον ένα μεγάλο ευχαριστώ αλλά και την ευγνωμοσύνη μου από καρδιάς στην πολυαγαπητή μας φίλη Βανα, που με την τρυφερή ψυχή της και το υπέροχο φιλολογικό της λεξιλόγιον καλλώπισε το βιβλίο μου με τον πρόλογό της διδοντάς του έτι περισσοτέρα τιμή!

    Εν κατακλείδι και οι δυό σας με τιμάτε περισσότερον από ότι μου αξίζει. Ευχαριστώ!

    Να είστε καλά
    Με την αγάπη μου
    Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  3. Δημήτρη μου, τα συναισθήματα της ζωής μας, έχουν ανάγκη να βγαίνουν προς τα έξω και να καταγράφωνται.'Αλλοτε σε βιβλίο, άλλοτε σε πίνακα ζωφραφικής, άλλοτε σε σύνθεση ενός μουσικού κομματιού, ή ακόμα και σε απλό ξέσπασμα λόγου στην καθημερινή μας ζωή. Αυτό είναι ένδειξη, όχι μόνο πως ζούμε και αντιδρούμε, αλλά πολύ περισσότερο πως τα υπολογίζουμε ισόβαρα για την υγιεινή ισορροπία της ύπαρξής μας. Συναίσθημα καλό, ή κακό, είναι έκκρισις του χυμού της καρδιάς. Το απόσταγμα στην κρίση σας.
    Πάντα καλά
    βάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ μου φίλε Γαβριήλ χαίρε,

    Ευχαριστώ που με το σχόλιο σου τιμάς το βιβλίο μου, που ο καλός μας φίλος Στράτος είχε την καλωσύνη και πρωτοβουλία να αναρτήσει. Αν και ποτέ δεν το συζητήσαμε εκτοτε που γνωριστήκαμε, είναι εμφανές ότι η θάλασσα είναι κάτι κοινόν που έχουμε μεταξύ απο τα νεανικά μας χρόνια γι' αυτό σου αρέσει η πρώτη παράγραφος από το βιβλίο μου. Εσύ εξέλεξες, και πολύ καλά έκανες, να αφήσεις ανεξίτηλες τις θαλασσινές αναμνήσεις σου επάνω στο χαρτί, τουναντίον με εμένα που τις εχω ανεξίτηλα κρυμμένες μέσα μου καθώς η θυμησή τους μου προκαλεί μιά πικρόγλυκη γεύση και ανάμνηση. Την μόνη εξαίρεση που έχω κάνει είναι σ' αυτήν την ιστορία "η Ομορφιά της Αθωότητας" διότι ο λόγος ήταν και παραμένει ιδιαίτερος! Βλεπεις φίλε μου αυτή η κοινή μας ερωμένη θάλασσα, η σαγηνεύτρα φόνισσα, εχει διαφορετική επιρροή επάνω στον καθε ένα μας αν και από κοινού όλοι μας λίγο ως πολύ είμαστε συνδεδεμένοι μαζί της!
    Μη διστάζεις λοιπόν καθόλου να συνεχίζεις να την υμνολογείς...

    Επίσης σε ευχαριστώ που διαφημίζεις την ποιητική συλλογή της Ασπας "Ενός Κόσμου Αλλοτινού" Περιέχει πράγματι πολύ ωραία ποιήματα!

    Να είσαι καλά φίλε μου
    με φιλία και αγάπη
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βάνα, ακριβή μου φίλη,

    Σε αντιλαμβάνομαι και το παραθέτω και πάλι μ'ένα απλό
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
    Αδυνατώ να βρώ άλλη λέξη, έστω και σ' αυτό το πάμπλουτο Ελληνικό μας λεξιλόγιο, για να εκφράσω τα αισθηματά μου!

    Εύχομαι υγεία
    Με την αγάπη μου
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν, όπως επισημαίνεις, Δημήτρη το βιβλίο σου μου το έδωσες σαν φιλικό δείγμα εκτίμησης, θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να σου επιβεβαιώσω ότι για τον ίδιο λόγο έγινε και η ανάρτηση τούτη.

    Τα λίγα και φτωχά λόγια που έγραψα για το βιβλίο σου ήταν απλά η εξωτερίκευση των συναισθημάτων που προκάλεσαν. Δεν έκανα κάτι παραπάνω από ότι έπρεπε να κάνω.

    Ευχή μου να είσαι γερός και δυνατός ώστε σύντομα να μας αιφνιδιάσεις με το επόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  7. Εύχομαι παρομοίως, φίλε Στράτο, ο Θεός να σου χαρίζει υγεία και δύναμη να συνεχίζεις το ακαταπόνητον έργο σου και το δημιουργικό σου δαιμόνιον να παραμένει αστείρευτον.
    Με την φιλία μου,
    πάντα, δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στο βιβλίο,
    '' Αγνής Αγάπης Τριλογία '' του φίλου Δημήτρη,
    εκφράζεται η διάσταση και διέκταση
    της ανθρώπινης διανόησης, στα πλαίσια μιας
    συνειδησιακής, αισθητής και ψυχικής αγνότητας
    του εαυτού μας και του κόσμου συνολικώς.
    Υγεία σε όλους
    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ μου και λακωνικέ μου φίλε Νίκο.
    Η ανάλυσή σου λίαν νοησιαρχική! Το άσχημον είναι ότι η ψυχική αγνότητα είναι αντιστρόφως ανάλογη της ηλικίας και της σκληροτράχηλης πραγματικότητας της καθημερινότητας στο διάβα της ανηφόρας του βίου μας...
    Φαντάσου πόσο διαφορετικός θα ήτο ο κόσμος μας να διατηρούσαμε, εάν δυνατόν, την ιδία ψυχική αγνότητα των δεκαοκτών χρόνων της ηλικίας μας στα τριάντα σαράντα και πεννήντα! Πραγματική όμως ουτοπία!
    Πιθανώς να υπάρχει κάποια επαναφορά μιάς αμυδράς αγνότητας όταν πλέον επιβιβαζώμεθα στο τελευταίον όχημα της αμαξοστοιχίας της μεταφοράς μας, είτε στην αιωνιότητα είτε στην ανυπαρξία, αλλά κι’ αυτή δεν είναι πιά η αγνότητα της νιότης. Πηγάζει από τα κατακάθια των τελευταίων προικιών του βίου μας εμπειρίας, σωφροσύνης, νοημοσύνης και καθησυχασμού από το βάρος του Αρχοντα Χρόνου!...
    Να είσαι καλά
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δημήτρη,δέξου την άποψη του Νικου ,έτσι όπως την εξέφρασε,διότι μεχρι την σελίδα που εχω φτάσει στην"αγνής Αγάπης Τριλογία" αυτό πεντακάθαρα βλέπω.Η επιχειρηματολογία σου περί ηλικιακής ωρίμανσης είναι λογική αλλά δεν διαγράφει την αγνότητα και την όμορφιά της αγάπης όταν ότιδηποτε άλλο, υστερόβουλο ή μη την ακολουθεί
    χωρίς να την καθοδηγεί.Αν μου επιτρέπεις όμως,θα ήθελα να ολοκληρώσω την άποψή μου όταν τελειώσω το εντελώς διαφορετικό σε θεμα και εκφραστικότητα ,βιβλίο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητέ Φίλε Σπυρίδωνα, δεν έχω ουδεμίαν αντίθεση στην ανάλυση του Νίκου αφού εξ' αρχής γράφω ότι η ανάλυσή του είνα λίαν νοησιαρχική, καλύπτοντας τοιουτότρόπως κάθε ανάλυση διανοητικού περιεχομένου. Μετά
    απλώς μονολογώ σκεπτόμενος ότι η αθωότητα των νεανικών μας χρόνων ξεφτίζεται με την πάροδο του Αρχοντα Χρόνου και με την αλλαγή της ηλικίας μας. Πιθανώς επειδή εγραψα αγνότητα αντί αθωότητα, που κατα τρόπον τινά στην προκειμένη περίπτωση το θεωρώ το ίδιο, να μην έγινα όπως πρέπει κατανοητός!... Οντως όμως το κάλλιστον είναι να περιμένω, όπως γράφεις, να τελειώσεις πρώτα όλο το βιβλίο προτού να ολοκληρώσεις την αποψή σου. Δεκτόν.
    Να είσαι καλά
    φιλικώτατα
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δημήτρη, πριν δύο λεπτά τέλειωσα την ανάγνωση του βιβλίου σου "Αγνής Αγάπης Τριλογία".
    Πρώτα πρώτα θέλω να σου πω ότι ο τίτλος είναι τέλεια δεμένος με την συλληπτική θεματολογία της Τριλογίας, που δεν είναι άλλη από την παρουσίαση και εξύψωση της αγνής και άδολης αγάπης που μέσα στην δυναμική απλοϊκότητά της έχει και όλο το ασύλληπτο για τον αδύναμο άνθρωπο αλλά και εφικτό μεγαλείο της ζωής.

    Ούτε μια σειρά ούτε μια λέξη από το βιβλίο σου δεν ξέφυγε από την εικόνα και το ύφος που ήθελες να εκφράσεις και που άξιζε να εκφράσεις γιατί σε μένα, και εύχομαι σε πολλούς ακόμη, ήταν μια ευχάριστη αύρα αγνότητας, μια επανασύνδεση με την όμορφη πλευρά του ανθρώπου. Και βέβαια, αυτό δεν ήταν καθόλου δύσκολο για σένα, γιατί απλά εξέφρασες τον κόσμο της ψυχής σου με όλη σου την ειλικρίνεια και όλη την αλήθεια, έστω κι αν αυτή φαίνεται Πλατωνική και «αταίριαστη» με την εποχή μας όπου η αγάπη και έρωτας ερεθίζουν μόνο τις άκρες των αισθήσεων για την διέγερση και ολοκλήρωση εφήμερων πόθων και ηδονών .

    Δημήτρη, το βιβλίο σου μου άρεσε, είναι το «κάτι άλλο» μέσα στην πλημμυρίδα των εκδόσεων όπου η εφημερότητα του εθισμένου εντυπωσιασμού τους (σαν κύριος και μοναδικός στόχος) ισοπεδώνει το ωραιότερο συναίσθημα του ανθρώπου που είναι η αγάπη που ξεχειλίζει μέσα από την αγνότητα που νου και ψυχή χαϊδεύει και την ύλη ικανοποιεί μέσα από την εφικτότερη ιδανικότητα του Έρωτα.

    Σε συγχαίρω
    Με εκτίμηση
    Σπύρος Δαρσινός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπητέ Σπυρίδωνα γειά σου.
    Συγγνώμην που απαντώ κάπως καθυστερημένα αλλά μεταξύ Εκκλησίας, «March Madness» και κάποιας ελαφράς αδιαθεσίας το Σαββατοκύριακο πέρασε χωρίς να το καταλάβω κι’ως εκ τούτου προέκυψε αμέλεια!...

    Θέλω να σου εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ όχι τόσον που με συγχαίρεις για το βιβλίο μου αλλά πολύ περισσότερον διά την ανάλυσή σου!

    Αντί μόνον να διαβάσεις το περιεχόμενό του για να περάσει η ώρα που λέμε, όπως ατυχώς πολλοί περιπατητητές αναγνώστες πράττουν, μελέτησες τις ιστοριούλες του, έπιασες το νοημά του και έβγαλες το συμπερασμά σου! Αυτό αξίζει χίλιες φορές περισσότερον, ακόμα κι’αν το συμπέρασμα είναι αρνητικόν, από κάποιον που σου λέει ευγενέστατα: Αχ τι ωραίο που ήταν το βιβλίο σου κι’ ανάθεμα, ένας Θεός ξέρει μόνον, αν το έχει καν διαβάσει!...

    Μία ειλικρινής αντικειμενική κριτική έχει μεγαλύτερη αξία από χίλιες απατηλές φιλοφρονίσεις!..

    Τοιουτοτρόπως, φίλε μου γι’ αυτό σ’ευχαριστώ, καθώς έκ παραλλήλου είμαι βέβαιος άπαξ και έπιασες το ύφος και νόημα της γραφής μου να αντιλαμβάνεσαι πλέον την εκφρασή μου, ότι η αθωότητα/αγνότητα είναι αντιστρόφως ανάλογες της ηλικίας μας και των ραπισμάτων που δεχόμεθα στην σκληροτράχηλη ανηφόρα του βίου μας!

    Γεγονός πάντως παραμένει, ότι μία τέτοια εμπειρία συναισθηματικής αθωότητας και αγνότητας στο στάδιον της νιότης αφήνει μιά παντοιινή γλυκειά, μελαγχολική νοσταλγία και μιά γλυκόπικρη σταλαγματιά στα βαθυμύχια της καρδιάς, όπως άφησε και στον Νικόλα εφ’ όρου ζωής στην «Ομορφιά της Αθωότητας»!

    Να είσαι καλά
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος