Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Τo Τραγούδι του Κλόουν

Δεν έχεις που να κοιμηθείς, δανείσου το παπούτσι μου
δεν έχεις πού να ζεσταθείς, δανείσου την καρδιά μου
Δεν έχεις πού να πιεις νερό, ξεδίψασε στο δάκρυ μου
δεν έχεις πού να ονειρευτείς, δανείσου τα όνειρα μου 

Κρύβω βαθιά στις τσέπες μου δυο ψίχουλα ψωμί, 
κρύβω τον ήλιο, τα πουλιά κι ένα άσπρο γιασεμί
Κι όλα θα γίνουν αύριο καρβέλια, χρώματα
για να χορτάσουν των παιδιών μάτια και στόματα...

1 σχόλιο:

  1. Κι΄όμως, ένας κλόουν αφήνει να χυθεί γύρω του χείμμαρος η ανθρωπιά με δυό λόγια απλά βγαλμένα μέσα από την καρδιά του.
    Καλή σου βδομάδα φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος