Και μετά έγινε χειμώνας...

Το παρακάτω κείμενο που θα διαβάσετε, γράφτηκε από μια Γαλλίδα γυναίκα (άγνωστη), άλλα ταιριάζει και για τα δυο φύλα. Διαβάζοντάς το θα σας κάνει να σκεφτείτε! Εγώ άρχισα να το διαβάζω χαλαρά, μέχρι τη τρίτη φράση. Σταμάτησα και ξανάρχισα πάλι, αλλά πιο αργά και δίδοντας τη πρέπουσα σημασία, σε κάθε λέξη. Το περιεχόμενο είναι προκλητικό, και σε κάνει να σταματάς, να αναλύσεις και να σκεφτείς. Σας προτείνω να κάνετε το ίδιο... αξίζει.

Ξέρεις, ο χρόνος έχει τον τρόπο του να πηγαίνει γρήγορα, χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι, δηλαδή τα χρόνια περνούν. Μου φαίνεται ότι χθες ήμουν ακόμη νέα. Πρόσφατα παντρεμένη, γεμάτη όνειρα, στη καινούργια μου ζωή με τον σύζυγό μου. Όμως διερωτώμαι πώς πέρασαν αυτά τα χρόνια; Γνωρίζω ότι τα έχω ζήσει όλα, ακολουθώντας τις ελπίδες και τα όνειρά μου, με τον τρόπο που ήταν εκείνη την εποχή. Αλλά εδώ είναι ο χειμώνας της ζωής μου, που με άρπαξε, έτσι ξαφνικά.

Πώς κατάντησα έτσι, τόσο γρήγορα; Πώς έχουν περάσει όλα αυτά τα χρόνια, ενώ ο χειμώνας μου ήταν ακόμα μακριά; Δεν μπορούσα να φανταστώ ή να μαντέψω τι θα μπορούσε να είναι. Απλά είναι εδώ... Οι φίλες μου είναι συνταξιούχες και έχουν γκρίζα μαλλιά, μετακινούνται πιο αργά, και βλέπω άτομα ακόμα πιο ηλικιωμένα. Μερικά απ' αυτά είναι σε καλή φόρμα, άλλα πάλι, χειρότερα από μένα... αλλά βλέπω μεγάλες αλλαγές... η ηλικία τους είναι πιο εμφανής και είμαι η γρια που συνήθιζα να παρατηρώ, και που δεν πίστευα ότι θα γίνω.

Τώρα κάθε μέρα αντιλαμβάνομαι ότι το απλό γεγονός να κάνω ένα ντουζ έγινε δύσκολο! Και να κάνω μια «σιέστα», δεν είναι πλέον πολυτέλεια, αλλά μια ανάγκη! Διότι αν δεν το κάνω με τη θέληση μου, μόλις κάθομαι, με παίρνει ο ύπνος.

Λοιπόν τώρα, μπαίνω σ' αυτή τη νέα εποχή της ζωής μου, χωρίς να έχω προετοιμαστεί στις αδιαθεσίες, στους πόνους, στην αδυναμία, στην ικανότητα να λειτουργώ και να κάνω πράγματα που επιθυμούσα. Τουλάχιστον ξέρω ότι ο χειμώνας της ζωής μου έχει φτάσει, χωρίς να ξέρω ποια θα είναι η διάρκεια του, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο, όταν θα τελειώσει, μια νέα περιπέτεια πρόκειται ν' αρχίσει.

Ναι, έχω πράγματα για τα όποια λυπάμαι. Πράγματα που δεν θα έπρεπε να κάνω, αλλά αντιθέτως, που θα έπρεπε να πιέσω τον εαυτόν μου να πραγματοποιήσω. Όμως υπάρχουν πολλά πεπραγμένα για τα οποία είμαι υπερήφανη, διότι αποτελούν μέρος της ζωής που έζησα.

Έτσι, εάν δεν είσαι ακόμα στο χειμώνα σου... άφησέ με να σου θυμίσω ότι τα χρόνια περνάνε πιο γρήγορα  απ' ότι το φαντάζεσαι. Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχουν πράγματα που επιθυμείς να πραγματοποιήσεις, κατά τη διάρκεια της ζωής σου, σε παρακαλώ σπεύσε. Μην αναβάλεις για αργότερα. Η ζωή είναι σύντομη. Επομένως ζήσε για σήμερα και μοιράσου όλα τα πράγματα για τα οποία ονειρεύεσαι μ' εκείνους που αγαπάς, ώστε εκείνοι να «θυμηθούν» και... ευχήσου να είναι κάτι που θα εκτιμήσουν και να σ' αγαπήσουν για όλα όσα έκανες γι' αυτούς. 

Η ζωή είναι ένα δώρο για σένα. Ο τρόπος που θα διαλέξεις να ζήσεις τη ζωή σου, θα είναι ένα δώρο για εκείνους που θα σε διαδεχτούν. Φρόντισε λοιπόν η ζωή σου να είναι φανταστική! Ζήσε την καλά! Διασκέδασε σήμερα! Κάνε κάτι ευχάριστο! Προσπάθησε να είσαι ευτυχισμένος! Να έχεις μια όμορφη μέρα! Θυμήσου αληθινός πλούτος είναι η υγεία και όχι ο χρυσός η το ασήμι ή ο μεγάλος τραπεζικός λογαριασμός.

Ζήσε ευτυχισμένα το 2014.....

Τέλος θεώρησε ότι το σήμερα είναι η τελευταία μέρα της ζωής σου, όποτε απόλαυσέ την, όσο χρόνο θα διαρκέσει.

Ξεχνάς ονόματα, δεν έχει σημασία, διότι μερικοί άλλοι έχουν ξεχάσει ότι σε γνώριζαν! Αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είσαι σε θέση να κάνεις μερικά πράγματα... εκείνα που κάποτε κέντριζαν το ενδιαφέρον σου, δεν έχουν πλέον σημασία για σένα... Κοιμάσαι καλύτερα στη πολυθρόνα, μπροστά στη τηλεόραση, παρά στο κρεβάτι σου... Έχεις τάση να χρησιμοποιείς λέξεις όπως «τι», «πότε», «ποιο», «ποιος»... Παραπονιέσαι ότι οι τυπογράφοι χρησιμοποιούν όλο και μικρότερους χαρακτήρες στις εκδόσεις τους. Οι πόλεις και τα χωριά είναι πλέον μακρινές αποστάσεις, για να διανύσεις. Η γωνιά του δρόμου είναι δύσκολο να τη φτάσεις, τα πεζοδρόμια είναι πολύ ψηλά... Τώρα που έχεις τη δυνατότητα να φορέσεις ακριβά κοσμήματα, δεν αισθάνεσαι ασφαλής να τα φοράς παντού. Σημάδια που τα χαρακτήριζες σαν φακίδες κάποτε, τώρα αποτελούν σημάδια γήρατος. Στο δρόμο, μερικοί ψιθυρίζουν στο πέρασμά σου. Στη ντουλάπα σου έχεις ρούχα τριών μεγεθών, δυο από τα οποία δεν θα φορέσεις πότε πλέον. Όμως η λέξη «παλιό» είναι καλή για μερικά πράγματα. «Παλιό κρασί», «παλιά έργα», «παλιά τραγούδια», «παλιοί φίλοι»...

Κρατήσου καλά «παλιόφιλε»…

 (Μετάφραση από τα γαλλικά)

Ακούστε και το τραγούδι