Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Στη Υιώτα...


Η θάλασσα ατέλειωτη σαν ονειροπόλημα
οι γυναίκες ωραίες σαν την Ελένη
οι φιλίες αβέβαιες, οι οιωνοί δυσανάγνωστοι
και το πρωί θα ξυπνήσουμε πάλι
αφύλακτοι. *


... και με μια ώρα πίσω στα ρολόγια μας!


* Στίχος του Τάσου Λειβαδίτη

2 σχόλια:

  1. Να, λοιπόν, που σε πείσμα της ...άρνησης, κατάφερα να εισχωρήσω στα παλιά μας... λημέρια, με τις ευαίσθητες καταχωρήσεις μας, δείγματα ψυχής και καρδιάς ανήσυχα!!!!!!!
    Στράτο μου, ευχαριστώ για την αφιέρωση,
    μόνο που η φιλία μας είναι στην πρώτη σειρά των εκλεκτών.
    'Ετσι, στα γρήγορα, μπήκα πάρα πολύ εύκολα από το δικό σου.
    Καλό Μήνα, Φίλοι μας.
    Θα δοκιμάσω, φυσικά με το μπλογκ...
    και θα τους πάρω τηλέφωνο, αν δεν "ανοίξει"
    Με την αγάπη μας,
    Υιώτα-Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οπότε είχα δίκιο, Υιώτα...
    Έπρεπε να πάμε σε στοίχημα...

    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος