Στα φανάρια των δρόμων
Ακούστε το με κλικ στο play
Βράδυ Σαββάτου. Τους συναντάω στο φανάρι όσο να ανάψει το
κόκκινο. Είναι η εικόνα της σιωπής με όλα της τα λούσα, τη βροντώδη παρουσία
της, το σκληρό περίγραμμά της. Αυτό το πυκνό κενό που αστράφτει ανάμεσα σε δυο
ανθρώπους.
Ας μιλήσουμε για τα λυπημένα ζευγάρια που δεν λένε τίποτα πια
μεταξύ τους. Σαν να τα έχουν πει όλα. Που περιβάλλονται από μια τάφρο σιωπής.
Τα τείχη που τους προστάτευαν κατέρρευσαν χωρίς να το πάρουν είδηση. Ποιοι ήταν
άραγε οι βάρβαροι… που τα κονιορτοποίησαν. Και τώρα κοιτούν με μισόκλειστα
μάτια τους άλλους, ήσυχα, ξέπνοα, απόντες από το παρόν τους για λίγο, όσο να
ανάψει το φανάρι.
Δεν μπορεί, θα έχετε συναντήσει τέτοια ζευγάρια. Εκείνος στο τιμόνι, τραβηγμένος στην άκρη, κοιτάζει έξω από το παράθυρο… όχι το δρόμο αλλά… τη ζωή του κι εκείνη σφιγμένη στην άλλη άκρη γράφει και σβήνει τη δική της ζωή στο τζάμι... που αντανακλά... τη φρόνιμη φιγούρα της. Χαζεύουν τους περαστικούς αλλά δεν τους βλέπουν. Κοιτάζουν ώρα τώρα ή μήπως από χρόνια, μέσα τους. Ούτε ένα βλέμμα δεν χαρίζουν ο ένας στον άλλον, σαν να μην τους περισσεύει, σαν να τα ξοδέψανε όλα. Κοιτάγματα, λόγια, αγγίγματα. Σαν να βολεύονται με τη σιωπή. Μέσα, υπάρχει το όχι. Έξω, κοχλάζει το ναι. Μονομάχοι της συμβίωσης.
Δεν μπορεί, θα έχετε συναντήσει τέτοια ζευγάρια. Εκείνος στο τιμόνι, τραβηγμένος στην άκρη, κοιτάζει έξω από το παράθυρο… όχι το δρόμο αλλά… τη ζωή του κι εκείνη σφιγμένη στην άλλη άκρη γράφει και σβήνει τη δική της ζωή στο τζάμι... που αντανακλά... τη φρόνιμη φιγούρα της. Χαζεύουν τους περαστικούς αλλά δεν τους βλέπουν. Κοιτάζουν ώρα τώρα ή μήπως από χρόνια, μέσα τους. Ούτε ένα βλέμμα δεν χαρίζουν ο ένας στον άλλον, σαν να μην τους περισσεύει, σαν να τα ξοδέψανε όλα. Κοιτάγματα, λόγια, αγγίγματα. Σαν να βολεύονται με τη σιωπή. Μέσα, υπάρχει το όχι. Έξω, κοχλάζει το ναι. Μονομάχοι της συμβίωσης.
Τα όπλα τους τα έχουν διαλέξει από καιρό και τα ακονίζουν ο
καθένας μόνος του. Βουβά παράπονα, ακυρωμένα θέλω, ξεθυμασμένες επιθυμίες, κάτι
ρετάλια όνειρα, ανώδυνα μυστικά, μικρές προδοσίες, αναιμικές υποσχέσεις πως όλα…
αύριο θα είναι αλλιώς. Δείχνουν τόσο λυπημένοι και θυμωμένοι αλλά... δεν ξέρω
γιατί. Άλλαξε η μεταξύ τους γεωγραφία. Μεγάλωσαν οι αποστάσεις και η σχέση τους
μοιάζει με ήπειρο που κουράστηκαν ή βαριούνται πια να εξερευνήσουν. Δεν μπορεί,
θα έχετε συναντήσει τέτοια ζευγάρια. Το ραδιόφωνο όσο να ανάψει το φανάρι
παίζει τα δικά του αλλά εκείνοι ακούνε το κονσέρτο για έναν άνθρωπο, μια λύπη,
ένα παράπονο. Σιγοψιθυρίζουν την ωδή που έχει γραφτεί για την πλήξη και την
μοναξιά. Τόσο λυπημένα δείχνουν τα ζευγάρια έτσι όπως περιμένουν να ανάψει το
φανάρι.. και να ξαναμπεί σε κίνηση η ζωή τους. Περιμένουν.. πώς και πώς να
δραπετεύσουν από τη μέσα τους ξενιτιά. Τους βλέπω να ξεκινούν αλλά είναι ακόμα
λυπημένα τα ζευγάρια.
Το κείμενο είναι της
Μαρίας Χούκλη
Για την αντιγραφή:
Η Μαρία Χούκλη, πάντα μου άρεσε και πάντα ξεχώριζε από τις πριμαντόνες των καναλιών. Είχε μια απλότητα που αιχμαλώτιζε και δεν μεταχειριζόταν στην εκπομπή της αυτό το εξεζητημένο και αλαζονικό ύφος των... (να μη πω ονόματα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα χαίρομαι που μαθαίνω πως έχει ένα αξιόλογο λογοτεχνικό βάθος
Ευχαριστώ, Στράτο μου.
Και για μένα, Κωνσταντίνε, από τις υπάρχουσες είναι η καλύτερη και πολύ τη συμπαθώ. Κατά καιρούς, παρακολουθώ και την αρθρογραφία της και διακρίνω μια πολύ καλή πένα.
ΔιαγραφήΤούτο το κείμενο το έχω καταχωρίσει στα καλύτερα.
Να 'σαι καλά!
Μα τόσο όμορφο τόσο αληθινό, αυτή που τόγραψε η εκφωνήτρια του Ανντένα Μ. Χούκλη, θα αισθανόταν μέσα της την μοναξιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φθορά του χρόνου κάθε μέρα που περνά, κάθε ώρα, κάθε λεπτό μας το υπενθυμίζει, κάνει την ζωή ανυπόφορη, εδώ πάει αυτό: "μακάριοι οι φτωχοί τω πνεύματι" αυτοί που δεν σκέφτονται.
Χαιρετισμούς!
Όντως, φίλε Γάβο, η κυρία Χούκλη είναι η εκφωνήτρια του Αντένα.
ΔιαγραφήΤο κείμενο είναι μια φωτογραφία της κοινωνίας μας.
Για το πρόβλημα που μου έγραψες ότι παρουσιάζει το ιστολόγιο, δεν υφίσταται φίλε μου, εδώ είναι και η απόδειξη. Όλα καλά.
Σε χαιρετώ!
Ἐπίλογος κορεσμοῦ συζεύξεως!
ΑπάντησηΔιαγραφήἤ πιὸ ἁπλὰ:
Ζωντανὸς θάνατος δύο ὑπάρξεων!...
Λυπηρὸν καὶ ὀδυνηρόν,
Δ.
Θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική ταινία μικρού μήκους με τεράστια μάθηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη καλημέρα!
Καλὴ ἡμέρα καὶ πρὸς Σὲ, φίλτατε φίλε, ἐν ὑγεία καὶ εἰρήνη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχῶς, σύμφωνα μὲ τὰ δεδομένα τῆς ζωῆς, θὰ ἔχεις τόσους πολλοὺς πρωταγωνιστὰς ποὺ θὰ ἔχεις δυσκολία ἐπιλογῆς!...
Καὶ πάλιν λυπηρὸν καὶ ὀδυνηρὸν μὲν, ἀλλἀ......
Δ.
Θα βρούμε την άκρη Δημήτρη μου... Το σενάριο θα βοηθήσει να βρούμε και τους ανάλογους πρωταγωνιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την καλημέρα σου και την ευχή σου!
Ανταποδίδω και με πολλή αγάπη!