Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Τι είναι νίκη…


Όταν είσαι λησμονημένος ή παραμελημένος ή σκοπίμως εκμηδενισμένος καί μειδιάς εσωτερικώς υπερήφανος διά τήν ύβριν 
– αυτό είναι νίκη. 
Όταν η καλωσύνη σου κακολογήται, όταν αί επιθυμίαι σου πολεμούνται, η καλαισθησία σου προσβάλλεται, η συμβουλή σου περιφρονήται, αί γνώμαι σου γελοιοποιούνται, σύ δέ δέχεσαι όλα αυτά, μέ σιγήν υπομονής καί αγάπης
– αυτό είναι νίκη. 
Όταν είσαι ευχαριστημένος μέ οιανδήποτε τροφήν, μέ οιονδήποτε ένδυμα, οιονδήποτε κλίμα, οιανδήποτε συναναστροφήν, οιανδήποτε μοναξιάν, οιανδήποτε διακοπήν
– αυτό είναι νίκη. 
Όταν υπομένης πάσαν αταξίαν, πάσαν ανωμαλίαν, πάσαν απροσεξίαν είς χρόνον καί τόπον, πάσαν ενόχλησιν
– αυτό είναι νίκη. 
Όταν ημπορής νά αντιμετωπίζης τήν κοινήν ανοησίαν, τόν παραλογισμόν, τήν διανοητικήν αναισθησίαν καί υπομένης όλα αυτά, όπως τά υπέμεινεν ο Ιησούς
– αυτό είναι νίκη. 
Όταν ποτέ δέν αρέσκεσαι νά περιαυτολογής ή νά απαριθμής τά ιδικά σου καλά έργα ή νά επιδιώκης επιμόνως επαίνους, όταν δύνασαι αληθώς νά αρέσκεσαι νά είσαι άγνωστος
– αυτό είναι νίκη».

Από το απόκρυφο ημερολόγιο του Βασιλέως Γεωργίου του Β΄
Φιλική προσφορά του καθηγητή κ. Αριστείδη Γιαπαλή
Από Μηθυμναίος

13 σχόλια:

  1. Πω, πω, καλέ τι είναι όλα αυτά;

    Και πιο να πρωτοδιαλέξεις
    όμως θα πω κι εγώ τι νομίζω ότι είναι νικη:
    Όταν μπορείς και αντλείς από μέσα σου μια εσωτερική δύναμη, να είσαι πάντα ο ίδιος να μην συμπαρασύρεσε από τις γνώμες των άλλων, να μην ξεγελιέσαι με ψεύτικες υποσχέσεις να μην σε θαμπόνουν τα διαμαντικά και τα βραχιόλια, και να μην σε ενδιαφέρει ο τρόπος ζωής τω άλλων.
    – αυτό είναι νίκη.


    Την καλησπέρα μου φίλοι
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάθε μέρα, όταν προσπαθείς να συνεχίζεις κόντρα σε όλα, είναι μια νίκη. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπέροχο κείμενο! Μου θυμίζει το " ΑΝ.." του Κίπλιγκ.
    Το κείμενο αυτό μαζί με τα σχόλια των φίλων, σε κάνει να σκέφτεσαι πως "αν τελικά καταφέρεις να μείνεις ΑΚΕΡΑΙΟΣ στην συνείδηση και στην αντοχή μέχρι τέλος της ζωής σου με όλα όσα αυτή σου βγάζει, αυτό ΕΙΝΑΙ Νίκη.
    Σ'ευχαριστούμε, Στράτο, που το ανέρτισες.
    Κείμενο φυλακτό.
    Βάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητοί μου φίλοι, Γαβριήλ, Μαίρη Καλλιτέχνιδα και Βάνα, όσες αντιστάσεις, στα κακώς κείμενα, στα τρωτά και στα δύσκολα, κάνουμε είναι ΝΙΚΕΣ! Και στην καθημερινότητά μας δεν είναι λίγες οι αντιστάσεις, επομένως και οι νίκες.

    Προσωπικά, όσο βελτιώνομαι, όσο εξελίσσομαι, όσο δίνω χρόνο σε μένα και στους δικούς μου, όταν προχωρώ έστω κι ένα βήμα μπροστά, όσο γίνομαι ερμητικός, όσο δεν χαραμίζω το χρόνο μου, δε σπαταλιέμαι, δεν ξοδεύομαι σε αλλότρια παρά σ’ αυτά που με γεμίζουν κι όσα δίνω και μοιράζομαι με ανθρώπους που αγαπώ –και μ’ αγαπάνε– όλα αυτά είναι ΝΙΚΗ!

    Να ευχαριστήσω κι από εδώ τον καθηγητή –και πολύτιμο φίλο μου– Αριστείδη Γιαπαλή για την ευγενική προσφορά του εξαιρετικού τούτου κειμένου, να ευχαριστώ κι εσάς, αλλά κι όλους όσους το διάβασαν και ίσως να ταυτίστηκαν με κάποια ΝΙΚΗ, είναι κι αυτό κάτι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με δικά μου λόγια θα προσπαθήσω !!!
    Νίκη είναι να πέφτεις , να σέρνεσαι , να σηκώνεσαι , να πετάς με τσακισμένο φτερό, να κοιτάς δίπλα σου γιατί εκεί ίσως πονούν πιο πολύ από σένα , να μοιράζεσαι αληθινά !!
    Μια μικρή νίκη κάθε μέρα !!! Να ξαπλώνεις το βράδυ χωρίς ενοχές !!!





























    1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα συμφωνήσω με ολα για το τι είναι Νικη αλλα και πιο πολύ θα συμφωνήσω με της Νικολ το σχόλιο να είσαι καλα καλή Σαρακοστή.. !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λοιπόν φίλε μου Στράτο,

    Για να μπορέσω να εκφράσω κάποια αξιόλογη γνώμη σ’αυτά τα φιλοσοφικά γνωμικά του αειμνήστου Βασιλιά περί ατομικής νίκης, που σαν διαπρεπής αρχαιολόγος τα ανασκάπτεις και μας θέτεις στην κόψη του ξυραφιού, ας μου επιτραπεί να δανειστώ ορισμένα περίφημα και διαχρονικά αποφθέγματα σοφών ανθρώπων!
    Από τα πολλά που υπάρχουν διαλέγω τρία.
    Πρώτον και εκ των κυριωτέρων είναι το περίφημο «γνῶθι σαὐτὸν» του Χείλωνος του Λακεδαιμονίου! (ενός από τους επτά σοφούς του ΣΤ΄αιώνος π.Χ.) ή πιό απλά, αν θέλετε, η αυτεπίγνωση ή η αυτογνωσία!
    Η άλλη σπουδαία έκφραση προέρχεται από την Καινή Διαθήκη (Ματθ.Ζ΄,12)η οποία τονίζει:

    «Πάντα οὔν ὅσα ἄν θέλητε ἵνα ποιῶσιν ἡμίν οἱ ἄνθρωποι, οὔτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς» ή το πιό σύντομο γνωμικό του Κλεοβούλου του Ροδίου (έτερος εκ των επτά σοφών 6ος αι π.Χ.),
    «Ὅ σὺ μισεῖς ἑτέρω μὴ ποήσεις», το οποίον είναι και το πρὀτυπον!
    Και η επομένη σπουδαιοτάτη έκφραση σε προστακτική κλήση ή φωνή μπορώ να πω είναι το: «Ἀγάπα τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτὸν»! (Ματθ. κβ΄, 37-39)
    Θεωριτικώς λοιπόν:
    ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΝΙΚΕΣ!
    Για να κατωρθώσεις όμως να επιτύχεις αυτές τις τρεις μεγάλες νίκες χρειάζεται να επιτύχεις μία ακόμη νίκη, που είναι και η μεγαλύτερη εξ’όλων και ασφαλώς και η πιό δύσκολη αλλά που σε οδηγεί στην επιτυχία της αυτογνωσίας και όλων αυτών των γνωμικών και εκφράσεων!

    «Δύσκολον τὸν ἑαυτόν γνῶναι, εὔκολον τὸ ἄλλῳ ὑποτίθεσθαι. Ἤδιστον το επιτυγχάνειν»!

    Αυτό το περίφημον απόφθεγμα ελέχθη από τον Μεγάλο και Αθάνατο Φιλόσοφό μας Θαλή τον Μιλήσιον προ πολλών αιώνων! Παραμένει διαχρονικόν και πάγιον και δεικνύει την δυσκολία της αυτογνωσίας και πόσο γλυκό είναι εάν επιτύχουμε και νικήσουμε αυτή την δυσκολία!
    Πως είναι λοιπόν δυνατόν να πετύχουμε αυτή την πιο μεγάλη και πιο δύσκολη νίκη;;;

    Θα το συνοψίσω σε δύο απλές λέξεις:
    ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗ!

    Εάν έχουμε το σθένος να αυθυποβάλλουμε και να επιβάλλουμε τον εαυτόν μας που, αποδεδειγμένα είναι ο πιό σθεναρός εχθρός μας, να δεί και να δεχθεί το κάθε τι τριγύρω μας αντικειμενικά και χωρίς αυτό το διαβολικό, καταραμένο ΕΓΩ μας τότε θα επιτύχουμε όχι μόνον τις τρείς μεγάλες νίκες που αναφέρω ανωτέρω αλλά και πολλές άλλες νίκες που χρειαζόμεθα να επιτύχουμε ενάντια των δυσκολιών της καθημερινότητας εώς ότου κατωρθώσουμε να επιτύχουμε την μεγάλη και τελειωτική νίκη. . . Αυτή που οδηγεί στην χρηστότητα!
    Δυσκολώτατος ο δρόμος ήδιστος η επιτυχία! . . .

    Να είστε όλοι οι φίλοι αυτής της στήλης γεροί και δυνατοί
    Υγεία, Αγάπη,
    Δημήτρης


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητή μου Νικόλ,

    Προσπάθησες και καλύτερα δεν θα μπορούσες να το κάνεις. Να ξέρεις πως όλες αυτές οι «μικρές νίκες» της καθεμέρας είναι πολύ μεγάλες. Κι όταν μάλιστα «ξαπλώνεις το βράδυ χωρίς ενοχές» γιατί έκανες το καθήκον σου, ε, τότε γίνονται τεράστιες νίκες!

    Να δηλώσω εδώ ότι εσύ και η ομάδα σας, με όσα κατά καιρούς κάνετε για εκείνους που «ίσως πονούν πιο πολύ από σένα»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα Ρούλα και καλωσόρισες εδώ,

    Αν δεις πιο πάνω την απάντησή μου στη Νικόλ θα διαπιστώσεις πως κι εγώ, όχι μόνο συμφωνώ αλλά και επαυξάνω!

    Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα Δημήτρη,

    Βλέπω, διαβάζοντας το μακροσκελές σχόλιό σου, που ενδεχομένως θα μπορούσε να είναι μια θαυμάσια ανάρτηση εδώ, ότι ακολουθείς τα βήματα του υποφαινόμενου «διαπρεπούς αρχαιολόγου» και «ανασκάπτεις» όλα αυτά τα υπέροχα γνωμικά για να τα καταθέσεις εδώ.
    Ποιος, φίλε μου, θα μπορούσε να αμφισβητήσει τα διαχρονικά αποφθέγματα των επιφανών προγόνων μας;
    Και είναι τόσο δύσκολο στις μέρες μας, φίλε Δημήτρη, με τόσα που μας κυριεύουν να υποβάλλουμε στον εαυτό μας –και φυσικά να δεχτούμε– τις ιδέες που θα μας ικανοποιήσουν και μόνο ξέροντας πως κάναμε μια ασήμαντη ή μια σημαντική νίκη για μας θα μπορούμε να αναφωνήσουμε όπως και ο μεγάλος Αλεξανδρινός: «Κι εδώ που έφτασες, λίγο δεν είναι».

    Έρρωσο και ευδαιμόνει, φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  11. Πιθανώς να φαίνεται, καλέ μου φίλε Στράτο, σαν ν’ ακολουθώ τ’ αχνάρια του «διαπρεπούς φίλου μου
    Αρχαιολόγου» αλλά πίστεψέ με δεν γίνεται εσκεμμένως αλλά απλώς από έναν πηγαίο αυθορμητισμό!

    Ναί! Συμφωνώ απόλυτα ότι είναι πολύ δύσκολο στην εποχή που ζουμε να ακολουθήσουμε όλα αυτά τα γνωμικά και ρητά και συμφωνώ και με το απόφθεγμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου μας. Κάτι θα ήξερε και το είπε αυτός ο πολλά σπουδαίος άνδρας αφού μπόρεσε και κατέκτησε όλο τον κόσμο!
    Ομως φίλε μου όσο πιό δύσκολη γίνεται η νίκη για την κατάκτηση όλων αυτών των αγαθών που μας άφησαν κληρονομιά οι σοφοί πατέρες μας τόσο και πιό γλυκιά καθίσταται η επιτυχία αυτής της νίκης!

    Οπως σου έγραψα φίλε μου και στο “Μυθημναίος” η σημερινή αποκαρδιωτική κατάσταση που με το ξεπεσμό της κάνει αυτή την πορεία προς την χρηστότητα πολύ πιο δύσκολη απο τους παλιούς καιρούς οφείλεται στο γεγονός της αποκαρδιωτικής χαλάρωσης των δεσμών και αξιών της οικογένειας και την παγκοσμίως απομάκρυνση του ανθρώπου από τον ΘΕΟ!...

    Οι πάνσοφοι προγονοί μας και σε γενικέ γραμμές όλοι οι παλαιοί άνθρωποι παρέμεναν δεισιδαίμονες και είχαν μεγάλο σεβασμό και φόβο προς τον Θεό που πίστευαν όποιος κι’αν ήταν!
    Εμείς οι μοντέρνοι “μάγκες” έχουμε φτάσει στην κατάντια να χλευάζουμε τα θεία μέχρι σημείου που κι’ αυτοί που εξακολουθούν σήμερα να πιστεύουν στον Θεό ντρέπονται να το ομολογίσουν στα φανερά!...

    Όσο κι’ αν ακούγoνται θρησκόληπτα αυτά που εκφράζω είμαι βέβαιος ότι αργά ή γρήγορα θα έλθει η ώρα που ο άνθρωπος θα καταλάβει το λάθος που κάνει και απομακρύνεται τόσο απερίσκεπτα από τον Θεό! Ελπίζω να είναι το γρήγορα και όχι το αργά!...Αμήν!

    Πάντα φίλος,
    Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Να κάνω μια αθώα διόρθωση, φίλε μου Δημήτρη, πριν απαντήσω. Έγραψα: «του μεγάλου Αλεξανδρινού» εννοώντας τον Καβάφη κι όχι τον Μ. Αλέξανδρο, που μάλλον εκ παραδρομής διάβασες και έγραψες εσύ. Τέλος πάντων.
    Δεν θα διαφωνήσω με όλα όσα γράφεις αλλά θα μείνω όχι τόσο στην πίστη στο Θεό, αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα για να το αναπτύξω εγώ ο ανάξιος, αλλά μένω στις ανθρώπινες αξίες που έχουν χαθεί εντελώς –και δεν υπερβάλω- ιδίως από τις νέες γενιές. Δυστυχώς. Όλα πλέον τα έχουμε παρατήσει στο έλεος του «ας γίνει, ό,τι γίνει» και βεβαίως του «ωχαδερφισμού».
    Πού πάμε; Άγνωστο.

    Με την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η διόρθωσή σου είναι απόλυτα σωστή φίλε μου! Εμφανώς από απροσεξία μου το "του μεγάλου Αλεξανδρινού" το διάβασα απρόσεκτα ως "του μεγάλου Αλεξάνδρου" το «Κι εδώ που έφτασες, λίγο δεν είναι», αν και κατά ειρωνεία, δεν είναι και τόσο μεγάλη υπόθεση αφού και οι δυό τους τυγχάνει να είναι κατακτητές, ο ένας με το σπαθί του και ο άλλος με την πέννα του και επομένως η γνώμη και των δύο είναι βαρυσήμαντη!
    Πάντως το λεχθέν απόφθεγμα, έστω και που το δεχώμεθα, αφήνει το πεδίον ανοικτό προς καλιτερεύση κι'αυτό έχει σημασία! Πάντα τα αποφθέγματα των μεγάλων ανδρών αφήνουν ανοικτά παραθυράκια προς σκέψη και πνευματική τροφή!
    Είθε ο Θεός να τους αναπαύει εν ειρήνη στην αιωνιότητα κι' εμείς να είμεθα καλά να πέρνουμε μαθήματα!...Κι'ας ελπίζουμε αυτό το οδυνηρό μικρόβιο του "ωχαδερφισμού" να ξεκολίσει κάποτε από πάνω μας και ν'ανοίξουμε όλοι μας τους οφθαλμούς μας!...
    Καλή Κυριακή και καλό Μάρτη με υγεία και χαρά
    Ο μακρινός σου φίλος
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος