Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Ναυτικά, Στιγμιότυπα λιμανιών


                                                        Ναυτικά στιγμιότυπα λιμανιών

Ταξιδεύοντας  στο πέλαγος με το  βαπόρι, ήμουν γεμάτος χαρά,  την άλλη μέρα θα φτάναμε στο λιμάνι, αποβραδίς  ονειρεύτηκα ότι  έψαχνα να την βρω, έψαχνα κι έψαχνα, τίποτα καμιά ελπίδα, είχα χαθεί.  Σαν φτάσαμε στο λιμάνι το αντίθετο συμβήκε αυτή έψαχνε κι έψαχνε να με βρει, εν τέλει με  βρήκε.  

Με περίμενε στην πύλη  ντυμένη μ’ ένα οργαντί ροζ φόρεμα, φωνάξαμε ταξί και χαθήκαμε στου λιμανιού την αγκαλιά.

Σε ένα άλλο λιμάνι είχαμε δώσει ραντεβού, πήγα χαρούμενος, δεν ήρθε, την περίμενα και περίμενα τίποτα. Μετά  πήγα μόνος μου σε κινηματογράφο, σε αυτόν που είχαμε πει να πηγαίναμε μαζί, έπαιζε  μια ταινία   (Μητέρα Ινδία)  μετά πήγα σπίτι της, νόμιζα πως ήσασταν  μαζί μούπε η μάνα της.

Πάγωσα, την ήθελα τόσο πολύ!

Είναι εδώ που δεν χωρά η λογική. Γύρισα στο βαπόρι μουτρωμένος, δεν μιλούσα κανενός.

Μετά γνώρισα την Γουαδαλούπε  από την Μέριδα Γιουκατάν Μεξικό, μούφερε όλη την οικογένεια, ανάλαβα να τους ξεναγήσω στο βαπόρι, ήμασταν στο Progresso Yucatan και φορτώναμε ανανάδες κονσέρβα, για Νέα Υόρκη.    

Σε άλλο λιμάνι από μακριά τις είδα που βάδιζαν παράλληλα με τις σιδηροδρομικές γραμμές κι ερχόταν στο βαπόρι. Ήταν δυο μαζί,  φωνάζω τον Γεράσιμο το καμαροτάκι και του λέω πήγαινε στη σκάλα  πες τους απαγορεύεται η είσοδος. Ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να αντισταθώ κι όμως.  

Αυτή τον προσπέρασε και ήρθε κατευθείαν πάνω μου.

Υπέκυψα  σαν νικημένος στρατιώτης όπου τον αιχμαλωτίζουν με τη θέλησή του.

Ε! αυτή η αόρατος δύναμη είναι αυτή που γράφει το πεπρωμένο.  
Γαβριήλ Παναγιωσούλης  

2 σχόλια:

  1. Είσαι, φίλε Γάβο, μια αστείρευτη πηγή στιγμιοτύπων λιμανιών τε και ζωής. Πάντοτε με φανερή την επήρεια προσωπικών βιωμάτων.

    Να 'σαι καλά, φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. gracias amigo:
    Μέσα στου χιονιά την υποχρεωτική κλεισούρα στο σπίτι αυτές οι αναλαμπές μια περασμένης ζωής είναι σαν το αλάτι στο φαγητό.
    Μόνο προσέχω να μην βάλω πολύ διότι πια το πολύ σκοτώνει...Αχ!!

    Ευχαριστώ

    Γαβριήλ


    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος