Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Τραγούδια εισβολείς

Κρατάς μετέωρο το βήμα μπροστά στο φοβερό κριτήριο…
Η Ρίτα Αντωνοπούλου σε μια συγκλονιστική ερμηνεία!



Μες τον κόσμο μια Δευτέρα άνοιξα πανιά,
δε λογάριασα τη σφαίρα και τη μαχαιριά…



Είμαι ο κιθαρίστας του Θεού, σήμερα είμαι εδώ αύριο θα ‘μαι αλλού
Μόνος πάω, μόνος ξεκινάω παντού για σένα τραγουδάω
Θα παίζω ασταμάτητα κι ας έρχονται οι βραδιές να με δικάζουν…



Καλή ακρόαση και καλή εβδομάδα!

6 σχόλια:

  1. ΖΩ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ
    ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΟΥ
    ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και... σωριάζονται μέσα μας τα γεγονότα, Δημήτρη μου, σαν φωτογραφίες…

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τραγούδια δυναμίτες διάλεξες Στράτο που αφήνουν γυμνή την ψυχή, χωρίς συναίσθημα , χωρίς απάντηση ..
    Αλλά λέω αυτό που και εσύ λες ΄΄ Όλα μέσα στην ζωή είναι΄΄

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν είναι αυτός ο σκοπός και η πρόθεσή μου, Νικόλ, αλλά δεν παραβλέπω ότι έχεις δίκιο. Έτσι είναι τα τραγούδια.
    Άρα σκεπτόμαστε τα ίδια.
    Καλημέρα στο Σούνιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στράτο μου γειά και πάλι,
    Τα γεγονότα που σωριάζονται μέσα μας σαν φωτογραφίες, που λες, είναι αυτά πού επί το πλείστον γίνονται και καταντούν μεμψιμοιρίες της ζωής μας!...

    Για να εκτιμήσεις στο απόλυτον το δώρο της ζωής χωρίς καμία μεμψιμοιρία, πρέπει να έχεις πλησιάσει και να έχεις αγγίξει τον θάνατο!...

    Καλή εβδομάδα και καλό μήνα,
    Να είσαι καλά
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν έχω λόγους, Δημήτρη μου, ώστε να αμφισβητήσω αυτό που επισημάνεις…
    Τι να πω…
    Εκτιμώ αυτά που πρέπει και αξίζουν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος