Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Η Προσευχή του μετανάστη (Του Κώστα Δουρίδα)

Ελάχιστο πρόσφορο στον απανταχού Ελληνισμό!

Γενναιόδωρος στα συναισθήματα, ο Κώστας!


Είμαστε κι εμείς εδώ, Κώστα, και σμίγουμε πότε στα στενά σοκάκια
και πότε στις βαθιές θάλασσες του κυβερνοχώρου…
Φιλαναγνώστες που κυμματοδρομούν στο διαδίκτυο.

Μια Παρέα που σ' αγαπάει...

4 σχόλια:

  1. Αγαπητέ Κώστα δ.
    Είμαι κι εγώ ένας από αυτή την Παρέα που σε αγαπάει και όι μόνο αλλά σε έχω σαν παράδειγμα αληθινου Έλληνα, όπου όσα χρόνια κι αν πέρασαν στα ξένα εξακολουθείς να είσαι σα να έφυγες μόλις Χθες!

    Η αγάπη σου για κάθε τι το Ελληνικό είναι ολοφάνερη μας τα παρουσιάζεις τα γεγονότα τόσο ωμά, σα να παρακαλείς τον Θεό να μας σκεπάσει με την ευλογία του.
    Η νοσταλγία σου μαζί κα η δική μας για αυτά που αφήσαμε (και φυσικά χάθηκαν) είναι σε υπερθετικό βαθμό!


    να έχεις ένα καλό Σαββατοκυριακο.

    χαιρετισμούς

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Έλληνας είναι ένας διαχρονικός ταξειδιώτης, ή αν θέλεις μετανάστης, που με το χάρισμα της θείας γλώσσης του κατέστει ο εκλεκτός του Υπeρτάτου Θεού διά να σκορπίζει και να διαιωνίζει τον Θείο Λόγο Του και το Μεγαλείο του Ελληνικού Πνεύματος που είναι αλληλοσυνδεδεμένα!

    Ανεξαρτήτως δε των εμποδίων και την εχθρότητα, δια μέσω των αιώνων, των εξωτερικών και ατυχώς πολλάκις των εσωτερικών πολεμίων, εξακολουθεί να τα σκορπίζει και να τα διαιωνίζει αμφότερα, κατα πλάτος και κατά μήκος του πλανήτη μας!!!

    Τοιουτοτρόπως αγαπητέ μου συμπατριώτη, συνμετανάστη και συνταξειδιώτη μου, αν και δεν γνωριζόμαστε, σε διαβεβαιώ ότι η προσευχή σου έχει ήδη εισακουσθεί στα Θεία ώτα του Θεού!

    Εύχομαι Υγείαν,
    δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Κώστας Δουρίδας, αγαπητέ Δημήτριε, είναι ο πρώτος διδάξας στο χώρο του διαδικτύου. Όταν εκείνος είχε την ιστοσελίδα «Η Χώρα των Θεών» εμείς όλοι δεν ξέραμε που παν τα τέσσερα…
    Η αντοχή, η επιμονή και ο μόχθος του να έχει συγκεντρωμένο τόσο υλικό από την ελληνική λογοτεχνία τον κάνει να είναι ο Πρώτος!
    Δεν θα πω άλλα, μόνο θα ήθελα, για να τον γνωρίσεις, έστω και λίγο κάνε κλικ εδώ:
    http://mithymnaios.blogspot.gr/2010_11_01_archive.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ μου φίλε Στράτο έσο υγιής και χαρούμενος,

    Αναρωτιέμαι γιατί κατά τινά τρόπον διατελώ εμέσως υπό την σκιάν κάποιας επιπλήξεως.

    Μήπως είπα κάτι το ανάρμοστον και υπετίμησα τον κ. Δουρίδα που πήρα το θάρρος και τον απεκάλεσα συμπατριώτη, συνμετανάστη και συνταξειδιώτη; Ποιός είναι ο κ. Δουρίδας και ότι είναι ΠΡΩΤΟΣ ,όπως αναφέρεις, το γνωρίζω πολύ καλά. Δεν χρειάζεται να ανοίξω το λινκ που μου έστειλες διότι εχω δεί και θαυμάσει επανειλημμένως την ιστοσελίδα του «Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ» και τρέφω άκρον σεβασμόν προς το ατομόν του.
    Απλώς δεν είχα ποτέ την ευχαρίστηση και τιμή να έλθω σε οιανδήποτε επαφή μαζί του γι’αυτό γράφω «ἁν και δεν γνωριζόμαστε». Με που τον αποκαλώ δε συμπατριώτη, συνμετανάστη και συνταξειδιώτη δεν έχω ουδεμίαν πρόθεση να τον καταβιβάσω στο δικό μου ταπεινό επίπεδο ή οιονδήποτε άλλου και να του μειώσω την αίγλη που δικαίως έχει αποκτίσει. Απλώς αισθάνομαι ότι όλοι εμείς εν τη Αλλοδαπή που γευόμαστε το ξυνό ψωμί της ξενιτιάς, μεγάλοι και μικροί, πλούσιοι και φτωχοί, γραμματισμένοι και αγράμματοι έχουμε κάτι το κοινόν μεταξύ μας και κατά κάποιον τρόπον είμαστε όλοι συνοδηπόροι!
    Ως εκ τούτου όλα τα λεχθέντα κοσμητικά μου επίθετα σε διαβαβαιώ, ειπώθηκαν εν πλήρη αθωότητι!
    Εάν πάλι εξακολουθώ να λογίζομαι εσφαλμένως, με κάθε ειλικρίνεια εκφράζω την συγγνώμην μου!

    Με αγάπη,
    πάντα δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος