Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

«Έφυγε» ο συγγραφέας που ήθελε να γίνει μάγος

Ο Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, πέθανε στο Μεξικό, σε ηλικία 87 ετών. Πριν από λίγες ημέρες, η οικογένειά του είχε ανακοινώσει πως η υγεία του είναι «πολύ εύθραυστη», μετά τα δημοσιεύματα ότι ο Μάρκες έπασχε εκ νέου από μεταστατικό καρκίνο.
Η είδηση του θανάτου του επιβεβαιώθηκε από τη Φερνάντα Φαμίλιαρ, εκπρόσωπο της οικογένειας.
Στις 8 Απριλίου ο 87χρονος συγγραφέας είχε πάρει εξιτήριο από το νοσοκομείο της πόλης του Μεξικό σε κατάσταση «πολύ αδύναμη», ύστερα από οκτώ ημέρες νοσηλείας για πνευμονία.

«Το όνομά μου είναι Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Γεννήθηκα στην Αρακατάκα στην Κολομβία πριν από 40 χρόνια και ακόμα δεν το μετανιώνω. Το ζώδιό μου είναι Ιχθύες και η γυναίκα μου λέγεται Μερσέδες. Αυτά είναι τα δύο πιο σημαντικά πράγματα που έχουν συμβεί στη ζωή μου, επειδή χάρη σε αυτά, τουλάχιστον μέχρι τώρα, μπόρεσα να επιβιώσω γράφοντας.
»Είμαι ένας συγγραφέας από δειλία. Η αληθινή κλίση μου είναι προς τη μαγεία, αλλά κάθε φορά που προσπαθώ να την εξασκήσω τα χάνω σε τέτοιο βαθμό, που αναγκάστηκα να καταφύγω στη μοναξιά της λογοτεχνίας (…). Ποτέ δεν μιλάω για λογοτεχνία επειδή δεν ξέρω τι είναι και εκτός αυτού είμαι πεπεισμένος ότι ο κόσμος θα ήταν ακριβώς ο ίδιος χωρίς αυτήν. Από την άλλη, αντίθετα, είμαι πεπεισμένος ότι θα ήταν εντελώς διαφορετικός χωρίς αστυνομία. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι θα ήμουν πολύ πιο χρήσιμος στην ανθρωπότητα, αν αντί για συγγραφέας είχα γίνει τρομοκράτης».

Ετσι σύστηνε τον εαυτό του ο κορυφαίος συγγραφέας της Λατινικής Αμερικής.

7 σχόλια:

  1. Μεγάλη απώλεια για την παγκόσμια λογοτεχνία!

    Καλό ταξίδι ταξιδευτή της ψυχής μας, που έζησες «Μια ζωή σαν μυθιστόρημα»...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πράγματι μεγάλη απώλεια.Σπουδαίος
    συγγραφέας αλλά και άνθρωπος.Έχω
    διαβάσει τρία βιβλία του.Συμβολική
    η μέρα του θανάτου του.
    Καλό του ταξίδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο "Γάβο" όπως τον φώναζαν δηλαδή ο Γαβριέλ Γκ. Μαρκέζ είχε κατορθώσει να συνδιάσει την πραγματικότητα με τους μύθους και την μαγεία αυτά που του έλεγε η γιαγιά του καθώς μεγάλωνε στην Αρακατάκα Κολόμβια.
    Ήταν ένα ικανός διηγηματογράφος ένας λογοτέχνης ο οποίος είχε την χάρη, το ταλέντο να μεταφέρει και να μεταφράζει καταστάσεις πραγματικές με φαντασία και μαγεία στο χαρτί, αυτές που είχε ακούσει μα και είχε ζησει.

    Έχω διαβάσει νομίζω όλα του τα βιβλία, έχω βρει μέσα απ τις σελίδες του πολλα κοινά μονοπάτια από όπου έιχα περάσει κι εγώ στα νιάτα μου σα ναυτικός, π.χ. από το βιβλίο του
    "Ζω για να Διηγούμαι" σελίδα 396 περιγράφει μια σκηνή στο λιμάνι της Μπαρανκίγιας Κολομβία σε ένα νυκτερινό το Γάτο Νέγρο όπου σύχναζαν ναυτικοί, όπου σύχναζα κι εγώ κλπ... Η σκηνή είναι τόσο αληθινή ώστε έμεινα άναυδος με το πόσο επαγγελματικό τρόπο μπορούσε να ανα λύει την ψυχολογία των ξανθών ναυτικών μα των γυναικών του λιμανιού. Όλα αυτά προς το τέλος της δεκαετίας 1950


    Έφυγε ένας Μεγάλος Λογοτέχνης, της Ισπανικής γλώσσας μπορώ να πω εφάμιλος του Θερβάντες που έγραψε το Δον Κιχώτε,
    Η μνήμη του θα είναι αιώνια αφού έσπειρε τον λογοτεχνικό του λόγο σε όλη την υφήλιο.
    Μόνο το "100 χρόνια μοναξιάς" έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες κι έχουν πωληθεί 50 εκατομμύρια αντίτυπα.
    έφυγε ένας παγκοσμιος άνθρωπος, ένας μάστορας του λόγου...
    Ας είναι αιωνία του η Μνήμη

    θα μπορούσα να γράφω πιο πολλά για κάθε του βιβλίο, αλλά μέχρι εδώ για να μην κουράσω και τους φίλους αναγνώστες όσοι τουλάχιστον θα επισκεφθουν τούτη την ιστοσελίδα, η οποία δεν είναι προσωπική αλλά κοινή της ΠΑΡΕΑΣ.
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ μου Γάβο, κάποτε είπες ότι η ζωή δεν είναι αυτό που ένας έζησε, αλλά ό,τι μπορεί να θυμηθεί κανείς κι όπως τη θυμάται να την διηγηθεί...
    Τη ζωή σου, αγαπητέ μου Γάβο θα τη θυμόμαστε σαν ένα δώρο, ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο δώρο και σαν την πιο πρωτότυπη ιστορία.

    Είναι δύσκολο να σου πω αντίο, δεδομένου ότι μας έχεις δώσει τόσα πολλά!
    Θα μείνεις για πάντα μαζί μου και με όλους σε αγαπήσαμε και σε θαυμάσαμε.

    Τσακίρα (CHAQUIRA)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΄΄Οι ράτσες που είναι καταδικασμένες να ζήσουν 100 χρόνια μοναξιάς δεν έχουν δεύτερη ευκαιρία σ’ αυτή τη γη.΄΄ είχε πει ο μεγάλος μας Νομπελίστας συγγραφέας και πολλά ακόμα που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στις ψυχές μας .
    Καλό του ταξίδι .
    Πάντα θα τον θυμούνται όλες οι γενιές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. «Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.
    Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις.
    Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα».


    Τεράστιε Γάβο!!!

    Θα μας λείψουν οι αλήθειες σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος