Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Ο Εαυτός μου










                                                         Χαραυγή

Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ

Επιτέλους  βρήκα αυτό που έλειπε απ’ τη ζωή μου.
Βρήκα έναν εαυτό
έναν που είχε γνώμη,
για καλό ή για κακό,
Έναν εαυτό που παραδέχεται τα δάκρυα,
για χαρά ή για λύπη.
Έναν εαυτόν δικό μου, αυτόν που βλέπεις
Έμεινα η ίδια κι εσύ είσαι παντοτινά δικός μου.
Ω! εαυτέ μου, εσύ είσαι ολοκληρωτικά δικός μου!

Κλεοπάτρα Παναγιωσούλη.
Από την Πρώτη ανθολογία της Ξενιτιάς, Νυρεμβέργη  2002

2 σχόλια:

  1. Τι άλλο θα περίμενε κανείς από τη θυγατέρα του φίλου μας Γαβριήλ; Και σ' εκείνη υπάρχουν "κοιτάσματα" πνεύματος. Δε λένε πως το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει;

    Πολύ ωραία όλα!
    Καλημέρα σε όλους τους φίλους και ένα χάδι στην Κλεοπάτρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα φίλε μου,
    ξεφυλίζοντας τα παλιά βιβλία ανακάλυψα το ποίημα με το θέμα και μου άρεσε διότι κι εγώ γράφω πεζό για το ίδιο θέμα.
    άρα ο Νιούτον είχε δίκιο ότι το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει
    ευχαριστώ
    χαιρετώ
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

«Ουχ ούτως χρείαν έχομεν της χρείας παρά των φίλων ως της πίστεως της περί της χρείας» Επίκουρος