Υπέροχο Στράτο! Φωτεινό ταξίδι! Έχει φτερά..! Μα: H πεταλούδα που καλοτυχίζεις, ΔΕΝ έχει ότι εσύ. Δεν έχει ΕΠΙΓΝΩΣΗ και ΓΝΩΣΗ, του θανάτου και της Αγάπης, ΔΕΝ έχει ΕΠΙΓΕΥΣΗ και ΓΕΥΣΗ της Αγάπης= Ανάστασης.
Τι να σου πω φίλε μου, έβαλες όλο τον κόσμο σε αναβρασμό σε αναμονή, όλες-οι προσπαθούν να βρουν μια μαργαρίτα να ξεφυλλίσουν, με το ποια ή ποιος θα είναι η τυχερή-ός,με το σλόγκαν σου (και... σε μια άλλη ψυχούλα που υπεραγαπώ!!!)
Ξέρεις ψυχή έχουν όλοι οι άνθρωποι σερνικοί και θυληκοί
Για να σου εξηγήσω, Τζεννάκι, τούτο είναι μιας Παρέας από την άλλη μεριά του Ατλαντικού (ιδίως της Νέας Υόρκης) που με τίμησαν κι εμένα να είμαι μέλος τους κι ας βρίσκομαι τόσο μακριά τους. Τα δεσμά της φιλίας μας ενώνουν.
Όχι καθόλου, δεν είχα τέτοια πρόθεση να μπερδέψω τις Κυρίες, προς Θεού, απλά η ψυχούλα αυτή το ξέρει αλλά κι όποια το αισθάνεται, ας μη νοιάζεται υπάρχουν αποθέματα.
Μα, καλά βρε φίλε, δεν θα μπορούσα να συνδέσω «σερνικούς» με πεταλούδα… Μη σε απασχολεί θα υπάρξει συνέχεια και γι’ αυτούς.
Αλλά δεν λέτε και κάτι για το τραγούδι; Ακούστε το και σας το χαρίζω εσάς όλους.
Υπέροχα το κείμενο, πάρα πολύ ωραίο το τραγούδι σου και φυσικά η αφιέρωση σε πρόσωπα που γνωρίζω, εκτιμώ και αγαπώ είναι ό,τι πιό όμορφο. Όσο για την...υπεραγαπημένη ψυχούλα πιστεύω πως κάποια στιγμή θα πεταχτεί να μας φωνάξει "εδώ είμαι".
«Η πεταλούδα ξανά κι ένα τραγούδι…» μου άγγιξαν την ψυχή μου σαν χάδι, Στράτο μου, όπως τόσο λυρικά κι αισθαντικά το συνεχίζεις τώρα, αυτό που ξεκίνησες με την πεταλούδα και την ομορφιά…
Σ’ ευχαριστώ απέραντα και με τιμάς τόσο πολύ που το αφιέρωσες και στην αφεντιά μου μαζί με την Ιουστίνη και… την ψυχούλα που υπεραγαπάς και που, θέλει και καλά, ο Γαβριλάκης μας να την ερμηνεύσει και υιοθετήσει τώρα… αρσενικιά… για τον εαυτό του. (σας πειράζω βέβαια…)
Να ‘σαι καλά, Στράτο μου, για να μας τυλίγεις πάντα στην ομορφιά του πολυφασικού ταλέντου σου που ’ναι απόσταγμα της ωραίας καρδιάς σου.
Ντένη, σ’ ευχαριστώ. Δίχως διάθεση να αποκαλύψω την «υπεραγαπημένη ψυχούλα» κι ούτε το επιχείρησα επί τούτου… είμαι σίγουρος όμως πως αυτή η ψυχούλα το ξέρει κι αυτό μου φτάνει… Πολύ θα ήθελα να πεταχτεί και να φωνάξει: «Εδώ είμαι»!!!
Πιστεύω, καλή μου Στέλλα, πως αυτή η αγνότητα και η τρυφερότητα της πεταλούδας (που όλο και πιο λίγες βλέπω), σε γεμίζει με αισθήματα που τα βγάζεις με τη σκέψη (λυρικά κι αισθαντικά) ή μ’ ένα κλικ μιας φωτογραφίας.
Μου δίνεις αφορμή ν’ αποκαλύψω εδώ την αφορμή της αφιέρωσης. Βλέπω το όνομά σου στα μηνύματα να το συνοδεύει πάντα μια πεταλούδα. Όπως ξέρω και τί σημασία έχει η πεταλούδα για τη φίλη μας Ιουστίνη και γι’ αυτό θέλησα να αφιερώσω τόσο το κείμενο όσο και το τραγούδι σε εσάς αλλά και σ’ αυτή την ψυχούλα που την έχω στην καρδιά μου.
Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και θέλω να ξέρεις πως η φιλία, η αγάπη και η εκτίμηση είναι αμοιβαία.
Ακρως μελαγχολικό το θέμα της ανάρτησης, κάτι η θεωρία του χάους που συνδέεται με το πέταγμα της πεταλούδας, κάτι των χαμένων ψυχών, κάτι το τραγούδι που "αφιερώθηκε" σ΄ ένα θάνατο (του αεροπόρου Ηλιάκη)γενικά δε θάθελα να ταυτιστώ με τίποτα, αλλά συνολικά είναι μια αξιόλογη ανάρτηση. Καλή εβδομάδα εύχομαι σ όλους.
Πάντως, αγαπημένη μου Χαρά, δε νομίζω ότι το θέμα είναι μελαγχολικό. Στην προηγούμενη ανάρτηση η εμφάνιση μιας πεταλούδας στον περίπατό μου και η προτροπή να τη φωτογραφίσω και να την παρουσιάσω εδώ, καθώς και η αποδοχή που είχε, ήταν η αιτία της συνέχειας τούτης της ανάρτησης και η ευκαιρία να την αφιερώσω ειδικά σε τρία ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα.
ανοίγεις, κλείνεις... όλο εκπλήξεις είσαι... :) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήας το πάρω σαν ψυχούλα κι εγώ, ε;
Kαλημέρες φιλαράκι!
Υπέροχο Στράτο! Φωτεινό ταξίδι! Έχει φτερά..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα:
H πεταλούδα που καλοτυχίζεις, ΔΕΝ έχει ότι εσύ. Δεν έχει ΕΠΙΓΝΩΣΗ και ΓΝΩΣΗ, του θανάτου και της Αγάπης, ΔΕΝ έχει ΕΠΙΓΕΥΣΗ και ΓΕΥΣΗ της Αγάπης= Ανάστασης.
Η Πεταλούδα ΕΙΝΑΙ Ψυχή!
Τι να σου πω φίλε μου, έβαλες όλο τον κόσμο σε αναβρασμό σε αναμονή, όλες-οι προσπαθούν να βρουν μια μαργαρίτα να ξεφυλλίσουν, με το ποια ή ποιος θα είναι η τυχερή-ός,με το σλόγκαν σου (και... σε μια άλλη ψυχούλα που υπεραγαπώ!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις ψυχή έχουν όλοι οι άνθρωποι σερνικοί και θυληκοί
χαιρετώ σε
Γαβριήλ
@ genna,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να σου εξηγήσω, Τζεννάκι, τούτο είναι μιας Παρέας από την άλλη μεριά του Ατλαντικού (ιδίως της Νέας Υόρκης) που με τίμησαν κι εμένα να είμαι μέλος τους κι ας βρίσκομαι τόσο μακριά τους. Τα δεσμά της φιλίας μας ενώνουν.
Και βέβαια είσαι μια ψυχούλα κι εσύ που αγαπάω…
@ Τατιάνα Καρύδη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά το λες, Τατιάνα μου, δεν ξέρω αν θα ήταν διαφορετικός ο κόσμος μας αν είχαμε την αγνότητα της πεταλούδας… ακόμα και το γλυκό θάνατό της.
Σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψή σου και την αγάπη σου!
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι καθόλου, δεν είχα τέτοια πρόθεση να μπερδέψω τις Κυρίες, προς Θεού, απλά η ψυχούλα αυτή το ξέρει αλλά κι όποια το αισθάνεται, ας μη νοιάζεται υπάρχουν αποθέματα.
Μα, καλά βρε φίλε, δεν θα μπορούσα να συνδέσω «σερνικούς» με πεταλούδα… Μη σε απασχολεί θα υπάρξει συνέχεια και γι’ αυτούς.
Αλλά δεν λέτε και κάτι για το τραγούδι; Ακούστε το και σας το χαρίζω εσάς όλους.
Να ‘σαι καλά!
Υπέροχα το κείμενο, πάρα πολύ ωραίο το τραγούδι σου και φυσικά η αφιέρωση σε πρόσωπα που γνωρίζω, εκτιμώ και αγαπώ είναι ό,τι πιό όμορφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την...υπεραγαπημένη ψυχούλα πιστεύω πως κάποια στιγμή θα πεταχτεί να μας φωνάξει "εδώ είμαι".
«Η πεταλούδα ξανά κι ένα τραγούδι…» μου άγγιξαν την ψυχή μου σαν χάδι, Στράτο μου, όπως τόσο λυρικά κι αισθαντικά το συνεχίζεις τώρα, αυτό που ξεκίνησες με την πεταλούδα και την ομορφιά…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ απέραντα και με τιμάς τόσο πολύ που το αφιέρωσες και στην αφεντιά μου μαζί με την Ιουστίνη και… την ψυχούλα που υπεραγαπάς και που, θέλει και καλά, ο Γαβριλάκης μας να την ερμηνεύσει και υιοθετήσει τώρα… αρσενικιά… για τον εαυτό του. (σας πειράζω βέβαια…)
Να ‘σαι καλά, Στράτο μου, για να μας τυλίγεις πάντα στην ομορφιά του πολυφασικού ταλέντου σου που ’ναι απόσταγμα της ωραίας καρδιάς σου.
Με απέραντη φιλία, αγάπη και εκτίμηση!
Στέλλα
@ Dennis Kontarinis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτένη, σ’ ευχαριστώ.
Δίχως διάθεση να αποκαλύψω την «υπεραγαπημένη ψυχούλα» κι ούτε το επιχείρησα επί τούτου… είμαι σίγουρος όμως πως αυτή η ψυχούλα το ξέρει κι αυτό μου φτάνει… Πολύ θα ήθελα να πεταχτεί και να φωνάξει: «Εδώ είμαι»!!!
@ Στέλλα Ζαμπούρου-Φόλλεντερ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω, καλή μου Στέλλα, πως αυτή η αγνότητα και η τρυφερότητα της πεταλούδας (που όλο και πιο λίγες βλέπω), σε γεμίζει με αισθήματα που τα βγάζεις με τη σκέψη (λυρικά κι αισθαντικά) ή μ’ ένα κλικ μιας φωτογραφίας.
Μου δίνεις αφορμή ν’ αποκαλύψω εδώ την αφορμή της αφιέρωσης. Βλέπω το όνομά σου στα μηνύματα να το συνοδεύει πάντα μια πεταλούδα. Όπως ξέρω και τί σημασία έχει η πεταλούδα για τη φίλη μας Ιουστίνη και γι’ αυτό θέλησα να αφιερώσω τόσο το κείμενο όσο και το τραγούδι σε εσάς αλλά και σ’ αυτή την ψυχούλα που την έχω στην καρδιά μου.
Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και θέλω να ξέρεις πως η φιλία, η αγάπη και η εκτίμηση είναι αμοιβαία.
Και πάλι σ' ευχαριστώ!
Ακρως μελαγχολικό το θέμα της ανάρτησης, κάτι η θεωρία του χάους που συνδέεται με το πέταγμα της πεταλούδας, κάτι των χαμένων ψυχών, κάτι το τραγούδι που "αφιερώθηκε" σ΄ ένα θάνατο (του αεροπόρου Ηλιάκη)γενικά δε θάθελα να ταυτιστώ με τίποτα, αλλά συνολικά είναι μια αξιόλογη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα εύχομαι σ όλους.
@ Χαρά Θ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, αγαπημένη μου Χαρά, δε νομίζω ότι το θέμα είναι μελαγχολικό. Στην προηγούμενη ανάρτηση η εμφάνιση μιας πεταλούδας στον περίπατό μου και η προτροπή να τη φωτογραφίσω και να την παρουσιάσω εδώ, καθώς και η αποδοχή που είχε, ήταν η αιτία της συνέχειας τούτης της ανάρτησης και η ευκαιρία να την αφιερώσω ειδικά σε τρία ιδιαίτερα προσφιλή πρόσωπα.
Καλή εβδομάδα και σε σένα και πολύ σ’ ευχαριστώ!